هوش مصنوعی: مجمعی که در آن گل‌های خوشبو و زیبا وجود دارند، در واقع نمایانگر زیبایی‌های باغ است. آنچه در این محفل به چشم می‌خورد و قابل دسترسی است، نمی‌توان به راحتی در باغ یافت.

هوش مصنوعی: اگر این مکان بهشت گل‌ها نیست، پس چرا زیبایی قامت و چهره سروها و گل‌ها و شمشادها در این چمن‌زار وجود دارد؟

هوش مصنوعی: درخشش و شادی را می‌توان از لبخند رعد و برق دید، در حالی که ابرها همچون لیوانی بزرگ، باران را می‌ریزند. این باران، ناز و زیبایی گل‌ها را به همراه می‌آورد و باغ پر از سروها و سمن‌ها، به مکانی برای تجمع و زیبایی تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: مجلس به مانند بهاری است که زهر به آن افزوده شده و زهر به رنگ گل‌ها و عطر سمن در آن پنهان شده است. این فضا پر از زیبایی و ظاهری دل‌ربا است، اما در باطن حسی تلخ و ناخوشایند نهفته است.

هوش مصنوعی: یار مچاله شده و لاغر مثل سرو، درختی را به یاد می‌آورد که در بالای نایب، شبیه به مرغی که صبح می‌خواند، قرار دارد. اینجا تصویری از زیبایی و لطافت یار به تصویر کشیده شده و به نوعی نشان‌دهنده تازگی و طراوت صبح است.

هوش مصنوعی: بوستانی پر از درختان شمشاد و گل و سنبل است. قامت و چهره و موهای او همچون این زیبایی‌ها پر از لطافت و شکنندگی است.

هوش مصنوعی: ای ساقی گلشن، اگرچه هر گل را بر خاک می‌نهی، اما ساقی مجلس ما، آن کسی است که با بدن نقره‌ای‌اش، زیبایی خاصی به مجلس می‌بخشد.

هوش مصنوعی: درد و رنجی که از عشق زیبایانی با چهره‌های گلابی و دلربا به ما می‌رسد، باعث شده که دل‌های ما به شدت آزار ببیند و در نهایت به مانند لاله‌های خونین که در کفن پیچیده شده‌اند، دچار آسیب و اندوه شود.

هوش مصنوعی: یاسمن نشان‌دهنده سینه‌ای صاف و پاک است، شقایق بیان‌گر زیبایی چهره است، و گل‌های سیراب، چهره‌ای شاداب دارند. غنچه‌های خندان نیز به شکلی خوشحال و درخشان هستند.

هوش مصنوعی: صدای فاخته و قمری و سیمرغ، با لحن عاشقانه‌ای در کنار ناله‌های زاغ و زغن، همه در کنار هم به آواز آمده‌اند.

هوش مصنوعی: بهشتی که پر از گل و زیبایی است، جایی است که بلبل آهنگ‌ساز آواز می‌خواند و این غزل دلکش، حرف دل و دردهای عاشقانه را بیان می‌کند.