هوش مصنوعی: اگرچه ما به صراحت و علنی در حال تلاش و کوشش هستیم، اما در پشت صحنه هم کارهایی در حال انجام است که اگر لازم باشد، وجود دارد.

هوش مصنوعی: به دیگران نگو که من در زمره شمارنده‌ها هستم، زیرا زیر سجاده‌ام حلقه‌ای از زنجیر وجود دارد که در آن نهان است.

هوش مصنوعی: من به ظلم و ستم این زنجیر عادت ندارم، آن را از پایم باز کن تا از آن طرف کوه، قوت و نیرویی برای رفتار و عمل کردن دارم.

هوش مصنوعی: اگر به وصال می‌خواهی برسی، از جدایی گله نکن، زیرا طبیب تنها به درمان بیماری‌هایی می‌پردازد که در آن کوچه وجود دارند.

هوش مصنوعی: اگر زاهد و پرهیزگار، سایه درخت طوبی را بالای سر من ندارد، برایم مهم نیست؛ زیرا در خرابه‌های مغان، حداقل سایه دیواری وجود دارد.

هوش مصنوعی: با تصور موهای تو در تمام شهر سر می‌زنم، به چشمانت که اگر بیدار باشد، کاری نمی‌توان انجام داد.

هوش مصنوعی: همه مشغول تماشای صحنه هستند و تو در گوشه‌ای بی‌صدا نشسته‌ای، گویی به صیاد می‌خواهی بگویی که در دام، مشکلی پیش آمده است.