هوش مصنوعی: اگر شیخ در را بکوبد، به او بگو که امشب شب جمعه است و کار تو خواندن ورد و دعاست، نه آمدن به نزد ما.

هوش مصنوعی: من صد بار از شراب نوشیدن توبه کردم و هر بار دوباره به سمت آن برگشتم. چقدر عجیب است که در این کار هیچ شرم و عذاب وجدانی احساس نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: من از تو هیچ سخنی در هیچ کتابی ندیدم، زیرا هیچ‌کس نیست که داستان‌هایت را روایت کند و به گوش دیگران برساند.

هوش مصنوعی: در واقع تو هستی ای کعبه‌ی بی‌نظیر مخوف، که در میان ساکنانش هیچ فرد عاقل و هوشیاری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هیچ چیز نیست و همه چیز در نظر می‌رسد،‌ ای دهان عزیزم، بگو چه رازی در دل داری که کسی از اسرارت باخبر نیست.

هوش مصنوعی: به امیدی که به می‌خانه رفتم و آنجا به تو فکر می‌کنم، ای شیخ! امروز تو را دوست دارم حتی اگر بر روی سرت عمامه نباشد.

هوش مصنوعی: اگر خود را خدایی بنامی، ای کعبه‌ی زیبایی، ما به تو سجده می‌کنیم و نمی‌گوییم که شایسته‌ی این نیستی.

هوش مصنوعی: من در این دنیا سفر کرده و تجربه‌های زیادی کسب کرده‌ام، اما هیچ جای امن‌تری از سایه دیوارهای میکده تو پیدا نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: به غیر از تو که هیچ توجهی به من نداری، در این شهر برای خریداری کردن هیچ زنی و مردی نمی‌بینم.