هوش مصنوعی: ما به خاطر غم و مشکل در دل، سرشار از شراب و شادی هستیم. ای ناصح، سخن از شراب بگو، زیرا نصیحتت بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: بشین و از آتش نمرود که شعله‌ور است روشنایی بگیر، به‌خصوص اکنون که گلستان ارم زیبا و شکوفا شده است.

هوش مصنوعی: سیل بی‌رحم و ویرانگر که از دشت‌های کوهستانی به سمت شهر می‌ریزد، باعث خرابی‌ها و ویرانی‌هایی می‌شود. آه و افسوس بر خانه‌هایی که بر پایه‌های ناپایداری ساخته شده‌اند و در برابر این بلای طبیعی تاب نمی‌آورند.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که با وجود آب زلال و روشن، نیازی به چشمه‌های آب دیگر نیست، زیرا همین آب تازه و شفاف در این شهر بغداد وجود دارد. به عبارتی، وجود چیزهای خوب و دلپذیر در نزدیکی ما می‌تواند کافی باشد و از دیگر منابع غیرضروری بی‌نیازمان کند.

هوش مصنوعی: تنها تاک، که به خاطر ارجمندی‌اش مورد احترام است، و تا وقتی که میوه می‌دهد، همه کسانی که از نسل‌های شرافتمند هستند، به فخر و افتخار اجدادشان می‌بالند.

هوش مصنوعی: اگر گوش تو شنوا باشد و من هم ناله و فریاد کنم، اما در نهایت اگر به هیچ نتیجه‌ای نرسد، این فقط یک سر و صداست.

هوش مصنوعی: می‌گویی که من گرفتار کسی نیستم و آزاد هستم، اما هر کسی که به تو علاقه‌مند شود، واقعاً آزاد خواهد بود.

هوش مصنوعی: چشم زاهد به شناختن زیبایی‌های چهره و مو سرگرم است و در تمام روز و شب به این کار مشغول است، در حالی که او از ابتدا نابینا بوده است.

هوش مصنوعی: به او گفتم که ای عزیز، نشان ده که کسی که در زمان من این کوه را می‌شکند، فرهاد است.

هوش مصنوعی: هر کس که صدای یغما را بشنود، باید بداند که من با صدای گرم و پر احساس خود، به او می‌گویم که آهن سرد را نزن، زیرا دل او مثل پولاد است و در برابر احساسات سرد و بی‌احساسش مقاوم است.