هوش مصنوعی: من تا زمانی که بر خاک پای خود سر خم کرده‌ام، خبر ندارم که آیا در عوالم دیگر خبری از بهشت و رستن وجود دارد یا خیر.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر عقل و منطقش خون کسی را ریخت، حالا کجاست؟ چون من هم در این موضوع نظری دارم.

هوش مصنوعی: به سمت پرندگان حرم، قفس خود را بگردان تا متوجه شوند که مکانی خوش‌تر از حرم وجود دارد.

هوش مصنوعی: من که به خاطر دوری از لب‌های شیرین تو، جانم را با تلخی گذراندم، چه فرقی می‌کند که کسی مانند مسیح در این دنیا وجود داشته باشد؟

هوش مصنوعی: او از کار خود پشیمان می‌شود و به من می‌گوید که امروز کسی را که بی‌گناه است نکش، چون فردا روز دیگری است و ممکن است او را بخواهد.

هوش مصنوعی: من بر خاکِ جایی که تو قدم گذاشته‌ای بوسه می‌زنم و در هر کجا که می‌روم، خاکِ زیر پای تو را می‌ستایم.

هوش مصنوعی: شهر برای دیوانه ما تنگ و محدود است، اما نگران نباش؛ چرا که گوشه‌ای از بیابان و دامن صحرا وجود دارد که می‌توان در آن آزادانه زندگی کرد.

هوش مصنوعی: چشم من بعد از مرگ، همچنان در انتظار توست و همچون قلابی به تو متصل شده‌ام.

هوش مصنوعی: دیوانه دوباره به یغما رفته است، شاید به خاطر اینکه جمعی از بچه‌ها جمع شده‌اند و از گوشه‌ای سر و صدایی به راه افتاده است.