هوش مصنوعی: هر روز در مسیر تو جنگی به راه است و دشمنان بسیار زیادی به شمار آنها افزوده می‌شود، اما من و دل تنهایم.

هوش مصنوعی: من فقط من نیستم که برای عشق تو قربانی شوم؛ بلکه خیلی‌ها مانند من در مسیر محبت تو جان خود را فدای حضور در کنار تو کرده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در میان چمنزار قدم بزنی و احساس خوبی داشته باشی، مثل نسیم صبحگاهی بر من بگذر تا من از محبت تو، گل‌ها را از چشمانم بر دامن تو بریزم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که شمشیرت به خون کسی که به خاطر هوس دیگران کشته شده، آلوده نشود، سرها را بالا نگه‌دار.

هوش مصنوعی: زمانی که پاهایت را بر زمین می‌گذاری، من راهت را بوسه می‌زنم، زیرا از حسرت اینکه در قدم اول، نعل‌ها به سوی توسن‌ها افکنده شده است.

هوش مصنوعی: به هیچ وجه نمی‌توان به گل آب نداد، چون زیبا و رنگین بودن آن ناشی از جذابیت و ظرافت چهره توست که همچون آتش در دل باغ‌ها می‌درخشد.

روزن‌: پنجره‌، دریچه

هوش مصنوعی: غصه‌ها و رازهای دل‌نگران‌کننده‌ام را در دل نگه داشته‌ام، اما همین حالا باعث شده‌ام که در دنیا معروف و رسوا شوم. این رنگ باختن‌ها و بی‌حال شدن‌ها، مرا به آزار و دردسر انداخته است.

هوش مصنوعی: اگر دنیا با دشمنی روبه‌رو شود، غم و اندوهی نیست، زیرا دوستی که دلسوزی و محبت او را احساس می‌کنیم، موجب خوشحالی ماست و وجود دشمنان نمی‌تواند دل ما را افسرده کند.