هوش مصنوعی: زاهد به من نصیحت می‌کند که از زیبایی‌های زلف تو دوری کنم، اما ای کاش که من از آن زلف خوشبختی و محبت تو پیوندی داشتم تا بتوانم به آن نزدیک‌تر شوم.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که کسی به قدری عاشقانه و با احترام به پای محبوبش افتاده است که برای او آماده است تمام هستی‌اش را فدای او کند. او به مانند اسبی که برای صاحبش زین و بندی در نظر دارد، خود را در خدمت محبویش قرار داده و خواسته‌های او را برآورده کند. در واقع بیانگر تسلیم و فدای شخصی عاشقانه در برابر محبوب است.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه خوشی تو را بدون پوشش می‌بینم، اما می‌ترسم که اگر کسی بدی ببیند، به تو آسیبی برساند.

هوش مصنوعی: من برای رسیدن به تو جانم را فدای کردم، اما در نهایت به آرزویم نرسیدم. ای عشق، ارزش این بوسه چیست که در ازای آن، جانم را داده‌ام؟

هوش مصنوعی: دل بی‌قرار و دیوانه هیچ‌گاه به قواعد و آداب پذیرش نمی‌دهد، مگر اینکه من از زنجیر موهای تو بر آن بندم.

هوش مصنوعی: تو مرا زنده کردی اما با تیغ خود بر خاک انداختی. با این حال از این درد می‌میرم که تو در دام نمی‌افکنی.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه در مسیر زندگی‌ام مرا به پایین کشیدی، نمی‌دانم چه عذری بگویم که به این اندازه مرا نشناختی، ای بختی که بلند و والا هستی.

هوش مصنوعی: دود خال تو در نهایت باعث ایجاد دودی در جهان شد و چه جالب که آتش بزرگی از این امر در عالم بر پا شد.

هوش مصنوعی: آشنایی تو باعث شده که شخص غریبه‌ای به وجود بیاید و این شادی من به حدی است که قلبم دیگر جایی برای غم ندارد، چون تو کسی هستی که تعلق خاطر به غریبه‌ها داری.

هوش مصنوعی: دل من مانند زنگی از غم نبودن تو می‌نالد، و اگر تو خار لطیفی هستی، من نیز مانند پرنده‌ای سرگردان هستم.

هوش مصنوعی: یک قلم خاصی در توصیف لب‌های شیرین و زیبای دختران است، آیا تو ای خامه‌ی یغما، مانند قند شیرین و دلپذیر نیستی؟