هوش مصنوعی: نوشیدنی خالص و عطر گل و نسیم صبحگاهی اگر از حالت خودت آگاهی داری، پس چه خوب که بی‌خبر هستی.

هوش مصنوعی: به آن اندام و چهره نگاه کن که مثل این است که بر سر درخت سرو، دسته‌ای از گلبرگ‌های تازه قرار داده شده است.

هوش مصنوعی: شراب را بیاور تا بتوانم با آن، ناپاکی ضعف انسانی را از خود دور کنم و تقویت شوم.

هوش مصنوعی: زمانه‌ی غم سبب شد که عاشق معشوقه‌ام به سن پیری برسد. حال من به یاد روزهای کودکی‌ام هستم و نمی‌دانم که چگونه می‌توانم به او به عنوان پدر یا او را به عنوان فرزند خود احساس کنم.

هوش مصنوعی: در مسیری که من حرکت می‌کنم و غم را تحمل می‌کنم، پسران زیبا و پیر کنعان نمی‌توانند نسبت به یوسف، مانند یک پدر عمل کنند.

هوش مصنوعی: چرا انتظار داشته باشیم که دل سنگی و سخت او تحت تأثیر زاری و ناله‌های کسانی که در درد و رنج هستند، قرار بگیرد؟

هوش مصنوعی: که کسی که زیبایی‌های صورت را به خوبی می‌شناسد و آن را با دقت توصیف می‌کند، هنر او از تمام آرایش‌های مصنوعی و قشنگی‌هایی که یک آرایشگر می‌تواند به کار ببرد، بسیار جذاب‌تر و دلنشین‌تر است.