هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به زیبایی و لطافت گل‌ها در باغ و نور شمع شده است. شمعی که همواره روشن است، نمایان‌گر روشنایی و لطافت باغی پر از گل‌ها می‌باشد. به طور کلی، این بیان هارمونی طبیعت و روشنایی را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: تو به همه افراد، چه مومن و چه کافر، نعمت و فیض می‌بخشی. زیبایی و روشنایی تو به قدری است که از کلا‌ه و پیشانی‌ات نور و سایه می‌تابد و همه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: وصل و جدایی به هم پیوسته‌اند و نمی‌توان آن‌ها را از هم جدا کرد. پس چرا من هر روز و شب از تو دورم، در حالی که تو همیشه در بام من هستی؟

هوش مصنوعی: ای قامت باریک و زیبا، اگر تو معشوق من نیستی، پس چرا موی نازک و ضعیف تو بر گردن سنگین من افتاده است؟

هوش مصنوعی: اگر خطی بر چهره کسی باشد، چه فایده‌ای دارد؟ اشک و آه من را نمی‌تواند بپوشاند؛ مثل بستن یک بادکنک یا گود کردن زمین برای آب.

هوش مصنوعی: وقتی که دانه‌های گندم را جمع می‌کنی، نباید از فراموشی و کمیابی عقل و دل غافل شوی؛ زیرا در نهایت، ارزش دین و ایمان به چیزهای کوچک مشخص می‌شود.

هوش مصنوعی: خودخواهی تو باعث شد که به سمری از کفر و دین تبدیل شوی و وحدت‌طلبی که دینداری را می‌سوزاند، هم به بت تبدیل شد و هم به برهمن.