هوش مصنوعی: ای فقیه که از نعمت‌های دنیا برخورداری، از سخن گفتن درباره نوشیدنی و میخانه و لذت‌های آن پرهیز کن، چون تو حرام بودن آن را اعلام کرده‌ای. برو، ای کسی که به حلال بودن متصفی.

هوش مصنوعی: در آن شب، وقتی ستاره‌ها در حال تغییر بودند، دیدم که در خانقاه در حالتی بسته قرار دارد و سر جام باده را می‌گشایند.

هوش مصنوعی: در مسیری که نشانه‌ها از سردرگمی و ناتوانی خبر می‌دهند، دیگران که سوار بر اسبان رزم هستند، به کجا می‌روند، من که پیاده هستم؟

هوش مصنوعی: زندگی من به شدت تحت تأثیر غم قرار گرفته و آنقدر عمیق است که دیگران فکر می‌کنند آتش به نی افتاده و من در حال سوختن هستم.

هوش مصنوعی: نه تنها نشانه‌هایی از زیبایی او وجود ندارد، بلکه در روز قیامت، کسانی که گناه کرده‌اند، در مقابلش صف کشیده‌اند.

هوش مصنوعی: من در مسیر تو مثل خاکی هستم، اما تو کجا می‌توانی مرا بر سر بگذاری؟ جز در آن زمانی که بدانی سرنوشت کارش را به باد داده است.

هوش مصنوعی: دل غمگین و گرفتار یغما را به پیچ و تاب موی او که می‌نگری، گویا که به شاخه سرو نگاه می‌کنی و گنجشکی در آشیانه‌اش نشسته است.