هوش مصنوعی: روزها و شب‌ها در انتظار تو گذشتند. آیا آسمان یک روز صبح زود به یاد من خواهد افتاد یا نه؟

هوش مصنوعی: تو گفته‌ای که اگر مهر من را بخواهی، از کینه‌ات می‌گذرم. اما اگر تو هم به همین شکل از کینه‌ات بگذری، نه آسمان خواهد بود و نه آسمان!

هوش مصنوعی: از این‌که هر کسی که با من بدی کرده، به نوعی به من عهدی بسته است، تو باید بدانی که این پیمان باعث می‌شود که آسمان هم به او وفاداری نشان بدهد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تا زمانی که از کار خود یک مشکل را حل نکنم، هیچ کس در کمال خود نمی‌تواند دست به کار من بزند. به عبارت دیگر، اگر کسی با من در کار تعامل کرده باشد، برای او راهی وجود نخواهد داشت تا از بالا به وضع من نگاه کند.

هوش مصنوعی: چرا همچنان در حال جنگیدن و دشمنی با منی که در شجاعت و دلیری از نسل رستم نیستم و ممکن است از تبار سلطنتی و آسمانی برخوردار نباشم؟

هوش مصنوعی: در نهایت، خواسته‌ها و آرزوهای دشمنانم برآورده شد و من تحت فشار و سختی قرار گرفتم. ای آسمان، ای آسمان!

هوش مصنوعی: گفته‌ای که شب‌ها به امید چپاول و دزدی به سر می‌برم و روزها به دروغ و اتّهام مشغولم، اما این همه از کجا و کی به حقیقت می‌پیوندد؟