هوش مصنوعی: شمس دین، رئیس مخصوص سرزمین است؛ تو، خانه و مرکز عبادت مردم عادی و افراد ویژه‌ای.

هوش مصنوعی: فکر و نظر تو مانند گنجی ارزشمند است که در آن عقل و دانش نهفته شده است. استعداد و خلاقیت تو همچون غواصی است که در دریای فضیلت و دانش شنا می‌کند و از آن بهره می‌برد.

هوش مصنوعی: چرخ و زمانه به خاطر تو با خوشنودی به گردش می‌آیند و به فرمان تو با صداقت و وفاداری عمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که گاهی اوقات دریا می‌تواند حسادت خود را به دیگران نشان دهد و این موضوع به خودی خود منطقی است. به عبارت دیگر، حسادت و رقابت همواره وجود دارد و نمی‌توان از آن فرار کرد.

هوش مصنوعی: ای سرور من، در میان رویدادهای زندگی‌ام، چرخ سرنوشت من همچون سرب ذوب شد و به شکل دیگری درآمد.

هوش مصنوعی: آنچه من در زمانه مشاهده کردم، فرزندان ابوطالب چنین سرنوشتی را که از عاص می‌گیرند ندیده‌اند.

هوش مصنوعی: کسی که در زندگی خود سختی و رنج کشیده، همچون کسی است که در حال مستی به سر می‌برد. او عذاب و ناامیدی را تجربه کرده است. از طرف دیگر، فردی که تجربه مرگ را نداشته، نمی‌تواند درد و اضطراب مجازات را درک کند و احساس ترس او واقعی نیست.

هوش مصنوعی: چرخ روزگار با ظلم و بی‌رحمی‌اش به من چیزی جز بخشش و مهربانی تو نمی‌دهد که از آن رهایی پیدا کنم.