وطواط » مقطعات » شمارهٔ ۵۴ - در معارف

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از خدمت مخلوق باز کش </p></div>
<div class="m2"><p>ای نفس عنا کش ، عنان خویش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا سیر شوی تو ز نان او </p></div>
<div class="m2"><p>سیر آمده باشی ز جان خویش </p></div></div>

شمارهٔ ۵۵ - در حق شمس الدین

از خدمت مخلوق باز کش 
ای نفس عنا کش  عنان خویش
تا سیر شوی تو ز نان او 
سیر آمده باشی ز جان خویش

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از نفس و خودخواهی انسان می‌گوید و به او توصیه می‌کند که از وابستگی به مخلوقات و نیاز به آن‌ها دست بکشد. او باید به جای جستجوی تامین نیازهای خود از دیگران، به درون خود و به جان خویش توجه کند تا به آرامش و سیرابی برسد. معنای اصلی این شعر دعوت به خودکفا بودن و توجه به درون است.

شمارهٔ ۵۳ - در حق شمس الدین

شمارهٔ ۵۴ - در معارف

هوش مصنوعی: ای نفس عزیز، از خدمت دیگران دست بردار و توجه خود را به خودت معطوف کن.

ای نفس عنا کش ، عنان خویش

هوش مصنوعی: تا زمانی که از نان او سیر نشوی، باید از جان خود نیز سیر و خسته باشی.

سیر آمده باشی ز جان خویش 

شمارهٔ ۵۴ - در معارف

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها