وطواط » مقطعات » شمارهٔ ۲۸ - در مرثیۀ رافع بن علاء

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از مرگ رافع بن علا، آن جهان جود</p></div>
<div class="m2"><p>از رفعت و علا بجهان در اثر نماند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نه شخص او برفت، که شخص کرم برفت</p></div>
<div class="m2"><p>نه ذات او ماند، که ذا هنر نماند</p></div></div>

شمارهٔ ۲۹ - در حق شهاب الدین

از مرگ رافع بن علا آن جهان جود
از رفعت و علا بجهان در اثر نماند
نه شخص او برفت که شخص کرم برفت
نه ذات او ماند که ذا هنر نماند

هوش مصنوعی: این شعر درباره مرگ رافع بن علا و تأثیر آن بر دنیا صحبت می‌کند. شاعر بیان می‌کند که پس از مرگ رافع، آثار و نیکی‌های او از بین رفته و تنها شخص او نیست که رفته، بلکه کرم و هنری که او دارا بود نیز به دنبال او رخت بربسته است. به عبارت دیگر، نبود او به معنای از دست دادن صفات و ویژگی‌های برجسته‌اش نیز هست.

شمارهٔ ۲۷ - در حق حمیدالدین

شمارهٔ ۲۸ - در مرثیۀ رافع بن علاء

هوش مصنوعی: از مرگ رافع بن علا، به خاطر بزرگی و generosity او، در این دنیا اثر و نشانه‌ای باقی نمانده است.

از مرگ رافع بن علا، آن جهان جود

از رفعت و علا بجهان در اثر نماند

هوش مصنوعی: شخصیت و ویژگی‌های او دیگر وجود ندارند؛ این تنها وجود مادی او از بین رفته است، اما هنر و لیاقت‌هایی که داشت، از بین نمی‌روند.

نه شخص او برفت، که شخص کرم برفت

نه ذات او ماند، که ذا هنر نماند

شمارهٔ ۲۸ - در مرثیۀ رافع بن علاء

اطلاعات

برگردان به زبان ساده