هوش مصنوعی: زیبایی تو، ای حمیدالدین، چنان است که دیگر زیبایی‌های ماه و آفتاب هیچ جایگاهی ندارند.

هوش مصنوعی: در دنیا با ویژگی‌های نیکو و برجسته‌ات، نام و شهرت همچون ابرها باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: به خاطر محبت‌های تو، دیگر ارزش آب هم هیچ نیست و به کلی بی‌معنا شده است.

هوش مصنوعی: وجود نیکویی و چهرهٔ علم از درون و ذهن پنهان نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: زمانی که تو به عنوان یک معمار به هنر و خلاقیت وارد شده‌ای، هیچ بخشی از جهان هنر دچار نقصان و خرابی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: بدون تو، به درستی دیگر نه در دل و نه در دیده ما صبر و آرامش باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: زمانی که از تو دور شدم، اشتباهاً در دل من اندیشه‌ای درست باقی نماند.

هوش مصنوعی: لباس خوشی و شادی بر تن رفت و دیگر چیزی از خیمهٔ سرگرمی باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: آرزوهای شخص به واقعیت پیوست و لذت‌های دنیوی دیگر برای او جذابیتی ندارند.

هوش مصنوعی: در غم دوری تو، جز به زبانی نیشدار و بی‌رحمانه، با هیچ کس نمی‌توانم سخن بگویم.

هوش مصنوعی: هر چیزی که بخواهد، می‌تواند بگوید، زیرا من دیگر توانایی پاسخ دادن ندارم.

هوش مصنوعی: بدون تو در تمام روزگار، هیچ آسایش و آرامشی از هیچ‌جا برایم باقی نمانده است.