شمارهٔ ۲۰ - مقطع
آوخ ! آوخ ! وای وای و درد درد!
دل ز درد آزاد داری روی زرد
از رخ زردم روان و ز دل روان
وز روان زی دل روان آزار و درد
دور دارد آرزوی دل ز دور
وز دو وردم دور دارد آن دو ورد
شمارهٔ ۱۹ - در حق مجد الدین صاحب وزیر: صاحب ، ای فاضلی ، که از دانش شمارهٔ ۲۱ - خطاب بپادشاه: خسروا ، چرخ با عنایت تو
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: سیاوش جعفری
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آوخ ! آوخ ! وای وای و درد درد!
دل ز درد آزاد داری روی زرد
هوش مصنوعی: اه وای! چقدر ناراحتی و درد دارم! دل شاداب تو را میبینم که رنگش زرد شده است.
از رخ زردم روان و ز دل روان
وز روان زی دل روان آزار و درد
هوش مصنوعی: از چهرهام رنگی رفته و از دل هم احساس غم و اندوهی دارم. همچنان که از درونم درد و آزار به سراغم آمده است.
دور دارد آرزوی دل ز دور
وز دو وردم دور دارد آن دو ورد
هوش مصنوعی: آرزوی دل از دور به دست نمیآید و همین دوری باعث شده که این دو حالت یا ویژگی هم از من دور باشند.