وطواط » غزلیات » شمارهٔ ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جانا ، مرا غم تو به غایت همی‌رسد</p></div>
<div class="m2"><p>اندوه عشق تو به نهایت همی‌رسد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گویی: حکایتی مکن از حال عشق من</p></div>
<div class="m2"><p>خود کی ز عشق تو به حکایت همی‌رسد؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>حسن تو ختم گشت نخواهد، که هر زمان</p></div>
<div class="m2"><p>در شأن من به حسن صد آیت همی‌رسد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>کم کن جفا، که از تو به درگاه تاج دین</p></div>
<div class="m2"><p>گه‌گه به لطف حال شکایت همی‌رسد</p></div></div>

دیوان رشید الدین وطواط به کوشش سعید نفیسی - رشید الدین وطواط - تصویر ۶۱۴

شمارهٔ ۶

جانا  مرا غم تو به غایت همی رسد
اندوه عشق تو به نهایت همی رسد
گویی حکایتی مکن از حال عشق من
خود کی ز عشق تو به حکایت همی رسد
حسن تو ختم گشت نخواهد که هر زمان
در شأن من به حسن صد آیت همی رسد
کم کن جفا که از تو به درگاه تاج دین
گه گه به لطف حال شکایت همی رسد

شمارهٔ ۴

شمارهٔ ۵

جانا ، مرا غم تو به غایت همی‌رسد

اندوه عشق تو به نهایت همی‌رسد

گویی: حکایتی مکن از حال عشق من

خود کی ز عشق تو به حکایت همی‌رسد؟

حسن تو ختم گشت نخواهد، که هر زمان

در شأن من به حسن صد آیت همی‌رسد

کم کن جفا، که از تو به درگاه تاج دین

گه‌گه به لطف حال شکایت همی‌رسد

شمارهٔ ۵

اطلاعات

حاشیه ها