هوش مصنوعی: دل من برای بلخ می‌تپد، زیرا اینجا باغی بهشتی است که همانند حریمی مقدس و ارزشمند می‌باشد.

هوش مصنوعی: تمام خوشبختی و امنیت بلخ به خاطر این است که آنجا همانند حرم و باغ ارم گرانقدر و با ارزش است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که موضوعی که درباره‌اش صحبت می‌شود، نه یک دریا و نه یک آسمان است، اما مانند دریا و آسمان پر از گنجینه‌ای از ارزش‌ها و زیبایی‌هاست که در آن وجود دارد. این چیز می‌تواند به فضیلت‌ها و نقاط قوتی اشاره کند که در خود جای داده است.

هوش مصنوعی: در آن سرزمین چیزهای زیادی وجود دارد، اما در واقع همه چیز در سایه و ناآگاهی است که از دین و نور حقیقی محرومند.

هوش مصنوعی: پناه به نسل حیدر که افتخار عرب به خاطر رفتار اوست و عجم به خاطر نمایشی که از خود نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: جایگاه والای یک فرد بزرگوار و دانا را توصیف می‌کند، کسی که مقامش آن‌قدر بلند و با ارزش است که حتی در برابر او، آسمان‌ها نیز به نوعی خضوع و تسلیم دارند.

هوش مصنوعی: شجاعت و بلندپروازی او به اندازه‌ای است که مثل آسمان بلند و بی‌نهایت به نظر می‌رسد و جایگاه او در اجتماع به قدری مهم و باارزش است که به مانند کعبه، محترم و مورد احترام همگان است.

هوش مصنوعی: هرجا که انسان در مسیر دین و اعتقادات گام بردارد، همه پاداش‌ها و نعمت‌های آخرت به خاطر آن گام خواهد بود.

هوش مصنوعی: با دانش، فطانت، سخاوت و وفا، و نیز با عدالت و حیا، نیکو است که عالم در کار خود جدی باشد، چون در واقع علم و آگاهی، درون اوست.

هوش مصنوعی: تو نور دین پیامبر هستی و آن افتخار توست که نامت در ورق اقبال نوشته شده است.

هوش مصنوعی: همه چیزهای خوشایند و ارزشمند دنیا در زیر دستان خلاق و هنرمند تو قرار دارد، اما هیچ چیز به اندازه نگین جمشید ارزشمند نیست.

هوش مصنوعی: هر کس که در حضور تو نمی‌تواند همچون قلم رفتار کند و به خواسته‌های تو تسلیم شود، در حقیقت سرش از دست رفته و وجودش آسیب دیده است. مثل قلم که برای نوشتن باید کاملاً تحت اراده و کنترل باشد.

هوش مصنوعی: در شعر به زیبایی و عمق جملات تو اشاره شده است. هر یک از کلماتت نکته‌های مهمی را در بر دارند و در زمینه احکام، تمامی دستورات و قوانین را به روشنی بیان کرده‌ای.

هوش مصنوعی: ضمیر نصیحت‌کننده در درون تو پر از شادی و خوشی است، اما حسادت دیگران نسبت به مقام و موقعیت تو نشانه‌ای از اهمیت و ارزش توست.

هوش مصنوعی: من تا وقتی از حضورش دور مانده‌ام، در هیچ زمانی او را ندیده‌ام و احساس نکرده‌ام که او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از شادی و شوقی که در مجلس دارم و غم فاصله از چهره‌ات، دل و چشمانم به یکدیگر شبیه‌اند؛ یکی مانند رفیق خوشحال و دیگری مانند همدم غمگینم.

هوش مصنوعی: بی‌تو، خوش‌بینی و روح زندگیم کم‌اهمیت و بی‌معناست، چون نعمت‌های تو بسیار و حسودان نسبت به تو کم‌اند.

هوش مصنوعی: غم من از این است که حالا نمی‌توانم چهره تو را ببینم. کسی که تو را ببیند، دیگر چه غم و اندوهی می‌تواند داشته باشد؟

هوش مصنوعی: هر موجودی که وجود دارد، همیشه ویژگی‌های خاصی دارد و به مرور زمان تغییر می‌کند. اما خداوند متعال، تنها موجودی است که هیچ وصفی برای او وجود ندارد و او از زمان و تغییرات آزاد است.

هوش مصنوعی: دل تو شاد و لباس تو نو باشد، زیرا که دشمن تو در آسمان پرواز کرده و حالش بی‌حالت است.