هوش مصنوعی: ای کسی که در دستت برای رفتن خنجر داری، همچون آب که جان دشمن را می‌گیرد، سوال حسام را تو پاسخ می‌دهی.

هوش مصنوعی: دل تو مانند دریایی است که پر از جواهرات هنر است و اندیشه‌ات مانند یک دایره است که پر از ستاره‌های حقیقت و درستی می‌باشد.

هوش مصنوعی: زیبایی دل‌نواز عشق تو، همچون زراعتی است که جان را زنده می‌کند. یاد تو همچون شراب، نشاط و شوری به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: روزهای بی روح و کسالت بار تو، به مانند آسمان‌هایی غمگین است که بدون وجود عدالت و انصاف، ویران و خراب هستند.

هوش مصنوعی: تو صاحب دل‌ها هستی به خاطر مهرت و با فرمان و نهی‌ات، صاحب جان‌ها نیز هستی.

هوش مصنوعی: خوشبختی دروازی به سوی تو را گشوده است و مقام نصرت بر فراز سر تو مانند قابی زیبا و زینتی قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: سر تو مانند بهشت و نفس‌های اهل بهشت است و کمک‌های تو از محاسبه‌ها فراتر رفته است.

هوش مصنوعی: به خاطر حمایت از تو، در صبحگاهان، چرخ زمان بر نوک تیز کوه‌ها، مانند پرچم‌های خورشید به اهتزاز درمی‌آید.

هوش مصنوعی: زمینی که یاد بندگان خدا بر آن بوزد، نور آتش را به خود جذب کرده و پاکی آب را در خود پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چهرهٔ پادشاهی آشکار نشود، چهرهٔ زیبایی و ساختار در پس پرده باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: در دل شغل و کار، از عدالت تو، شیر پنهانی زخم‌های عمیق و بی‌نقصی برپاست.

هوش مصنوعی: به تو تأیید و حمایت می‌کنم و خواستار توجه دیگران به نظر و رأی تو هستم، که نام و اعتباری از آن توست.

هوش مصنوعی: زمانی که در خدمت تو هستم، از زمان پیری فرخنده‌تر و روزهایی که به تو خدمت می‌کنم، از نوشیدنی‌های گرانبها ارزشمندتر است.

هوش مصنوعی: از اتفاقات و حوادثی که مربوط به وجود مقدس تو است، نتیجه‌گیری می‌کنم و از اتفاقات و نمایندگان مجلس که به تو مرتبط‌اند، بهره می‌برم.

هوش مصنوعی: حسادت به کلام زیبا و فصاحت تو، در حالی که تو پاک و بی‌آلایش هستی، از آن روست که خلق به عطر خوش بو و لطافت تو شرمنده هستند؛ چون تو مانند مشک ناب و خالصی که عطرش همه جا را پر کرده، درخشان و منحصر به فردی.

هوش مصنوعی: آتش جهنم به خاطر تلاش و کوشش تو کمتر می‌شود و نعمت‌های بهشتی نیز به دلیل بخشش تو کم‌رنگ‌تر می‌گردند.

هوش مصنوعی: یک ویژگی از عظمت و جلال تو از صد آسمان بالاتر است و یک نکته از سخنان تو از صد کتاب ارزشمندتر و بهتر است.

هوش مصنوعی: در سال‌های سخت و بی‌آبی، برکت و نعمت تو باعث شد که محفل امید شکوفا شود و فرصتی نو برای شروع پیش آید.

هوش مصنوعی: حکیمان و دانایان از مقام و جلال تو بهره‌مند شدند و کسانی که آزاد و رها شده‌اند، از بخشش‌ها و نعمت‌های تو بهره‌مند گشته‌اند.

هوش مصنوعی: تو مانند دریا هستی که با عظمت و شکوه است، و دشمن از ترس تو اشک می‌ریزد و دلش پر از درد و گله‌گذاری است، گویی مانند ابرها ناله می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از خواب به راحتی بیدار نمی‌شود، مگر اینکه صدای شیپور دشمنی را بشنود که شمشیر تو را در خواب می‌بیند.

هوش مصنوعی: اگر شعله‌ای از خشم تو به دریا برسد، از آن دریا دودی سیاه بلند خواهد شد.

هوش مصنوعی: هنر تو خالی از تازگی نیست، زیرا لذت و شادابی مانند شراب است. کرم و بخشش تو نیز ناآشنا نیست، همان‌طور که عطر گل به گلاب تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: به دشمنان باید با شدت و قاطعیت برخورد کرد و به دوستان با محبت و لطف. هم می‌توان هم در مقام متمولینی از عقاب پرواز کرد و هم در جایگاه معنوی و پاداش الهی قرار گرفت.

هوش مصنوعی: روزی که نیزه از سینه‌ها در غلاف باشد و تیغ از سرها در نیفتد، یعنی روزی که جنگ و خشونت به پایان برسد و صلح حاکم شود.

هوش مصنوعی: روح‌های سرکشان همچون دعاهای مستجاب، از میدان جنگ به عالم بالا سفر می‌کنند.

هوش مصنوعی: چهرهٔ زندگی شاداب می‌شود و امیدها و آرزوها شکل می‌گیرد، اما رشتهٔ آرزوها گسسته و بریده می‌شود.

هوش مصنوعی: شرابِ تند و طعنه‌آمیز باعث غافل‌گیری و سرخوشی افراد می‌شود و در عین حال، دل‌ها را پر از آتش و شوق می‌کند.

هوش مصنوعی: مانند زمین که بی‌حرکت است، آسمان در حال چرخش است و دچار تنش و بی‌قراری می‌باشد.

هوش مصنوعی: از خون تازه‌ای که بر زمین می‌ریزد، چهره‌ای به شکل تذرو (نوعی پرنده) می‌سازد و از گرد و غباری که در هوا پراکنده می‌شود، مانند پرهای کلاغ به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: به هنگام مبارزه، مانند زهر مار خطرناک است و زبانش به لرزه در می‌آید، درست همچون مردی که در حال نبرد است و درون میدان جنگ قرار دارد.

هوش مصنوعی: دلاوران میدان جنگ، همانطور که شیران در نبرد هستند، در واقع جانشان به خاطر خطرات محسوب می‌شود و جان خود را در معرض طعمه‌های جنگ قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: به دنبال تیر باد شما، جان‌ها به هدر می‌رود و در آن لحظه، آتش تیغ شما دل‌ها را می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: بر جان پلید تو، تیرگی مرگ داستانی را بازگو می‌کند، و زبان خنجر تو نشانه‌ای از عذاب است.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، اگر دلاوران و جنگجویان قدرتمند، پای تو را در رکاب ببینند، از نگه‌داری و کنترل خود عاجز و ناتوان می‌شوند.

هوش مصنوعی: هنگامی که تو بر مرکب خود می رانی، مانند خاک زیر سم آن، کسی که دشمنی با تو کرده باشد، به ذلت و نابودی خواهد رسید.

هوش مصنوعی: خدایا! چه روزی بود که با خون کافران، شمشیر تو زمین خوارزم را رنگین کرد؟

هوش مصنوعی: دل جهان از صدای بانگ صفدران پر از ترس و وحشت شده و چهره آسمان از گرد و غبار سربازان پوشیده است.

هوش مصنوعی: هزاران مرد با تجربه و دلیر، همه با جسمی پیر، به خاطر تو که شبیه ماری هستی، قربانی شکارچیان شده‌اند.

هوش مصنوعی: از لای درختان و میوه‌های نیشکر بگذرید و از زیبایی و تندی شمشیرتان بعبور کنید.

هوش مصنوعی: ای شاه، از جنگی که تو برپا کردی، تلاش دشمن به قدری کم شده که همه غنایم به او تنها برای بازگشتش اختصاص یافته است.

هوش مصنوعی: با امیدهای فراوان وارد شد و با دردهای بسیاری بازگشت؛ به‌گونه‌ای که تشنگان، جگر داغ خود را از سراب و خیالات كاذب دریافتند.

هوش مصنوعی: از کوهستان، شکار به سرعت حرکت می‌کند، اما وقتی به دریا می‌رسد، شتابش کاهش می‌یابد.

هوش مصنوعی: به سوی دیدار شیر حمله‌ور شد و در این راه، هزاران مفسد که با نیرنگ خود شبیه مگس بودند، به او حمله آوردند.

هوش مصنوعی: حمله‌ی تو چقدر از افراد کافر را آسیب می‌زند؟ آیا شیطان هم با پرتاب ستاره‌ها چقدر می‌تواند آسیب ببیند؟

هوش مصنوعی: آهوان تنها باید فرار کنند، چرا که در دل جنگل، شیر قوی و نیرومندی وجود دارد که با نعره‌اش همه را به وحشت می‌اندازد.

هوش مصنوعی: این پیروزی نشانه‌ای از قدرت و عظمت توست. این پیروزی حاصل تلاش و کوشش است و به همین شکل، پیروزی‌های زیادی در پیش است.

هوش مصنوعی: این حکومت و این سرزمین، تا ابد از هرگونه بی‌ثباتی و تغییر محفوظ خواهد ماند.

هوش مصنوعی: ای شاه بزرگ، این تویی که اهل فضل و دانش، زیر سایه عزت و عظمت تو گرد هم می‌آیند و از موقعیت و مقام تو بهره‌مند می‌شوند.

هوش مصنوعی: هر کس که به این بزرگوار لطف و کرم کند و از او درخواست کمک کند، باید از رازهای او دوری کند و در برابر او احتیاط کند.

هوش مصنوعی: من وقتی از درگاه بلندمرتبه‌ات دور شدم، از خوشبختی هیچ بهره‌ای نصیبم نشد.

هوش مصنوعی: دلم دیگر هیچ نشانه‌ای از شادمانی ندارد، انگار دل من و شادی به نوعی قرارداد دارند که دیگر نمی‌توانند از هم جدا شوند.

هوش مصنوعی: زمانه به گونه‌ای رفتار کرد که از من شادی و شادابی را پنهان کرد، به‌ طوری‌ که مانند کسانی که به طلا و نقره و رفتن و آمدن آن‌ها دل خوش می‌کنند، من نیز از خوشی بی‌بهره ماندم.

هوش مصنوعی: گاهی از طرف تیمار (رنج و درد) بر جانم حمله‌ور می‌شود و گاهی آتش اندوه و اضطراب در دلم شعله‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: شکرگزاری می‌کنم از خداوند که به آغوش تو رسیدم و دیگر غم روزگار و تلخی‌های آن برایم باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: من با نگاهی که در چشمانت است، مانند ستاره‌ای نمی‌درخشم و ثروتم با الفاظ زشت و حقیر تو را مخاطب نمی‌سازد.

هوش مصنوعی: به همین دلیل مانند دریا با تازگی در ستایش از دولت تو لؤلؤهای زیبا و خوش رنگ را به نمایش می‌گذارم.

هوش مصنوعی: من یک نام و نعمتی داشتم که مربوط به دیروز بود، حالا تصمیم دارم امروز نام و نعمتی جدید به دست آورم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که قدرت فیل بر هیچ پشه‌ای غلبه نکند، و هیچ صعوه‌ای بر قدرت عقاب برتری نداشته باشد!

هوش مصنوعی: باشد که دعای پادشاه تو، ذکر و یاد مردان و زنان باشد! باشد که حریم دل تو، عبادتگاه و محل تسبیح و نیایش عالمان و جوانان شود!

هوش مصنوعی: سرشت افراد موافق تو همیشه در شادابی و سرزندگی است، در حالی که جان کسانی که با تو مخالفند همیشه در عذاب و مجازات قرار دارد.

هوش مصنوعی: مانند جمشید، در گلزار کشورم بگردم و همچون خورشید، بر آسمان افتخار بتابم.