هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت چهره یک معشوق اشاره دارد که آنچنان درخشان و دلربا است که حتی ماه، نور خود را از او می‌گیرد. دل‌باختگان و عاشقان به مهارت و هنری که در عاشق کردن دارند، به وجد می‌آیند و تحت تأثیر قرار می‌گیرند. در واقع، این معشوق جذابیت خاصی دارد که همه را مجذوب خود می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که شب تاریک می‌شود و دو چشمانم را می‌پوشاند، حتی اگر دنیا را نبینم، زیبایی چهره او را یک روز هم نمی‌توانم فراموش کنم.

هوش مصنوعی: من همیشه به وفای او تمایل دارم، در حالی که او همواره به جفای من علاقه‌مند است.

هوش مصنوعی: دل من به محبت دوست آغشته شده و در عوض، او نسبت به من دشمنی می‌کند. در واقع، رابطه من با او پر از عشق است، در حالی که او هنوز نسبت به من دشمنی را انتخاب کرده است.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و魅ت او، جان و دل من شاد و سرمست می‌شود. هزار جان و دل من فدای زیبایی اوست.

هوش مصنوعی: چهرهٔ او مانند آفتاب درخشانی است که زیبایی و زینت زمانه را افزایش می‌دهد. قامت او به زیبایی و اعتدال درخت سرو است که جاذبه‌اش را از دست داده است.

هوش مصنوعی: مانند سبزه‌ای که در اطراف چشمه‌ی زنده می‌روید، در کنار آن دو لب نرم و دل‌نشین او وجود دارد که به زیبایی هرچه بیشتر او افزوده است.

هوش مصنوعی: تن من اسیر غم‌های اوست و دل من از درد و رنج او خسته و پریشان شده است.

هوش مصنوعی: من ارتباط با محبوبم را به باد دادم و حالا مانند خاکی زیر پای جدایی او مانده‌ام.

هوش مصنوعی: عادت من شده که به او خدمت کنم، به این معنی که خدمت کردن به او مانند خدمت به پادشاه زمانه است.

هوش مصنوعی: علاء دولت، که موجب افتخار پادشاهان است و به یاری دین می‌آید، پایه و اساس حکومت و دین بر پایه قدرت و مدیریت او بنا شده است.

هوش مصنوعی: خداوندی بزرگ و خوشبخت، حاکمی که محل سجده و احترام سلاطین قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: فقط در محضر اوست که موفقیت و شانس واقعی نصیب انسان می‌شود و کسی نمی‌تواند در زندگی‌اش به ثمر برسد مگر اینکه خود را به خدمت او درآورد.

هوش مصنوعی: کار انجام شده است، اما به خاطر بخشش او. جان دشمن به خاطر جلال او سوخته است.

هوش مصنوعی: دریا اگر بخیل باشد و چرخ فلک هم ناچیز به نظر برسد، اما در برابر بخشش و بزرگواری او (انسان یا شخصی بزرگ) حقیر و کوچک است.

هوش مصنوعی: ساز و کار دین و دولت به وسیلهٔ او شکل گرفته است و زیبایی پادشاهی و ملت‌ها تحت تأثیر قدرت و اعتبار او قرار دارد.

هوش مصنوعی: از ترس پرچم عمر دشمن به زمین می‌افتد، هنگامی که پیروزی و پرچم او به اهتزاز درآید.

هوش مصنوعی: بهشت مانند نمایی از فضای محترم گردهمایی اوست و جهنم همچون علامتی از قدرت و تهدید او به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: دشمنان مانند سرنیزه‌ای هستند که در غلاف خود پنهان شده‌اند و حسادت آن‌ها به مانند تیغه‌ای است که در نیام خود خفه شده است. به این معنا که دشمنان به ظاهر آرام و بی‌خطر به نظر می‌رسند، اما در درون خود خشم و حسادت دارند که می‌تواند به ناگاه خالی شود.

هوش مصنوعی: کسی که از نعمت‌های او سیراب و سرمست شده باشد، هرگز غم و اندوه نمی‌تواند بر او تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: من کسی هستم که تا زمانی که با نور ماهش پیوند دارم، هدیه‌اش هرگز از من جدا نخواهد شد.

هوش مصنوعی: گاهی با لذت و خوشحالی در کنار او می‌نشینم و از بخشش‌هایش بهره‌مند می‌شوم، و گاهی با زیبایی و شکوهی که به من عطا کرده است، قدم می‌زنم.

هوش مصنوعی: پس از آنکه جسمم در معرض آسیب‌های دنیا قرار گرفت، از هر جهت به من آسیب می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی بلایای زندگی به من فشار آوردند و مرا گرفتار کردند، شروع به ستایش او کردم.

هوش مصنوعی: اگرچه دل من تنها او را می‌خواهد، اما وجود من به خاطر سنگینی انتظار او، به دوتا تقسیم شده است.

هوش مصنوعی: نور و زیبایی او همیشه در آسمان در حال درخشش است و تا زمانی که ستاره‌ها وجود دارند، این نور و زینت ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: مبادا از خشم دشمنش غافل باشد و مبادا که از نظام فکری خود تهی باشد.

هوش مصنوعی: اگر دو پای عنا از سمت او جدا شوند، باید دو دست فنا نیز از مدت او جدا شوند.