هوش مصنوعی: ای سرو زیبای خوش قامت، با راه رفتن زیبا و سر بلندت، ماه آسمان هم به خاطر چهره درخشان تو به زمین سجده می‌کند.

هوش مصنوعی: عقیق یمن در حال خدمتگذاری است و در شهر عدن، به طور مداوم در حال یادآوری لب و دندان توست و به آن می‌بالد.

هوش مصنوعی: صبح که می‌شود، وقتی خلق نتوانند تو را از درخشش خورشید تمیز دهند، لباس خود را به تن کن.

هوش مصنوعی: باغی پر از گل و گیاهان خوشبو وجود دارد، و هیچ آسیبی به زیبایی و لطافت تو نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: پنهان کردن چهره‌ات از من درست نیست، زیرا چشمان من حق دارند که تو را ببینند، مانند ابر که بر سر بوستان می‌بارد.

هوش مصنوعی: مردم از جدایی تو به شدت رنج می‌برند و می‌دانند که حال من مزه تلخ این جدایی را چشیده است، و هیچ‌کس به اندازه من این درد را احساس نکرده است.

هوش مصنوعی: ای شادی آن روزی که سواران در زین نشسته‌اند و به دنبال گوی ابلق می‌دوند.

هوش مصنوعی: عاشقان به میدان آمده‌اند و همه با شوق و هیجان به تماشای تو ای زیباروی در صف ایستاده‌اند.

هوش مصنوعی: تو سوار بر مرکب هستی و مردم از دعا کردن برای خود و جانشان دست کشیده‌اند تا برای تو دعا کنند.

هوش مصنوعی: وقتی به میدان می‌روم و تو را می‌بینم که با موی پریشان بر درخت ایستاده‌ای، عقل و فکر من به هم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: زمانی که تو دستهٔ چوگان را در دست می‌گیری، می‌خواهم با کلمات از قلبم بر تو ضربه بزنم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که رنجی به تو نرسد، من از دیدگانم بر تو آب می‌ریزم تا میدان را برایت شفاف کنم.

هوش مصنوعی: باختن و تاختن در برابر زیبایی تو هیچ ارزشی ندارد و هیچ جذابیتی برای دیگران ندارد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم در آن حالت، موها و زیبایی چهره‌ات را مثل گوی و چمن‌ بازی ببینم.

هوش مصنوعی: من تماماً غمگین هستم و تو باید با شادی و سرگرمی به فعالیت ادامه دهی، تا مبادا غم دل من بر شادی تو تأثیر بگذارد!

هوش مصنوعی: چشم گریان من هیچ‌کس را نگران نکند، اگر کسی که در شرق است، لبخند تو را ببیند.