هوش مصنوعی: او از حسام الدین راضی بود و به او هزار گنج باارزش داده بود.

هوش مصنوعی: مولانا، آن بزرگ مرد عالم، راهنمای همه بود و در دو جهان بی‌نظیر و بی‌همتا بود.

هوش مصنوعی: درک مقام و منزلت هر فرد به وضوح مشخص شده است، مانند ارتباط و تفاوت میان روح و جسم.

هوش مصنوعی: وقتی شب به پایان رسید و خورشید طلوع کرد، زاغ هم به جای خود رفت و زمان روشنایی و چراغ‌ها فرارسید.

هوش مصنوعی: وقتی ماه پشت ابر پنهان می‌شود، دیگر چه نوری می‌تواند بدهد جز ستاره‌ها؟

هوش مصنوعی: نی که ستاره‌ای در دریا راه را نشان می‌دهد، مانند ماهی است که در بیابان نورافشانی می‌کند.

هوش مصنوعی: آن یکی دوباره پرسید که از میان این سه نایب، کدامیک بالاتر و برجسته‌تر است.

هوش مصنوعی: در پاسخ به او گفت: ای همراه شمس، تو همچون خورشید زیبا هستی که به سفارش و خوبی شهرت دارد، مانند ماه که نورش دل‌انگیز است.

هوش مصنوعی: شه حسام الحق همچون ستاره‌ای می‌درخشد، زیرا پس از پیوستن به ملک، نورش بیشتر شده است.

هوش مصنوعی: همه انسان‌ها را به یک شکل بشناس، زیرا هر یک از آن‌ها تو را به خداوند می‌رسانند.

هوش مصنوعی: اگر به کسی وابسته شوی و دامن او را بگیری، زندگی‌ات بیشتر می‌شود و دیگر از بین نمی‌روی.

هوش مصنوعی: وقتی صلاح‌الدین از این دنیا رفت، شیخ گفت: ای حسام، حق راستی و درستی را رعایت کن.

هوش مصنوعی: از این پس تو جانشین و نماینده من هستی زیرا در میان ما هیچ جدایی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: عالم دین به این شخص مقام و جایگاهی می‌دهد و بر سر او نیکی‌ها و برکت‌ها می‌بارد.

هوش مصنوعی: به دوستانش گفت که در برابر او سر خود را پایین بیاورید و با فروتنی به او احترام بگذارید.

هوش مصنوعی: همه کارهایتان را با عشق او آغاز کنید و محبتش را در عمق وجودتان بکارید.

هوش مصنوعی: شما در این دنیا تحت حمایت و هدایت او هستید، حال اگر از آن پای بردارید، به دنیای دیگر خواهید رفت.

هوش مصنوعی: چشم‌هایتان را به سوی او باز کنید و در چنین جوی و باغی پر از گل، شاداب و روشن شوید.

هوش مصنوعی: هر کسی که کارهایش را به پایان نرسانده باشد، وضعیتش سامان نمی‌گیرد و خوب نخواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر کار آن‌ها تحت تأثیر او باشد، شرابشان هم او به آن‌ها می‌دهد که مستی‌شان از او ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که خویشتن را به دست نیاورد، نمی‌تواند دیگری را به کمال برساند. هر کسی که نیازی به آزادی و رهایی نداشته باشد، نمی‌تواند به دیگران نیز آزادی عطا کند.

هوش مصنوعی: عشق توانایی هدایت و راهنمایی به همه افراد را دارد و همچنین به آنها صداقت و ایمان می‌دهد.

هوش مصنوعی: خداوند منبع رحمت و نور است و هیچ چیز نمی‌تواند او را از وجودش منفک کند.

هوش مصنوعی: هرکس که نماینده و تجلی خداوند باشد، هرگز نمی‌تواند از اعمالش جدا از خداوند باشد.

هوش مصنوعی: عمل و گفتار او از حقیقت نشأت می‌گیرد و نه اینکه او تنها وسیله‌ای در دست کسی دیگر باشد.

هوش مصنوعی: او همیشه با شماست، همان‌طور که در قرآن آمده است، این سخن از خداوند که خالق دو جهان است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر چیزی عمومیت دارد، خاص بودن آن چگونه ممکن است؟ در واقع، ارتباط عمیق و نزدیک با چیزی که از جان جدا شده، نمی‌تواند به‌راحتی برقرار شود. یعنی وقتی چیزی عمومیت پیدا کرده، خاص بودن آن و درک دقیق‌اش دشوار می‌شود.

هوش مصنوعی: او با همه موجودات پیوند دارد، اما میان هر یک از آنها تفاوتی وجود دارد که از غرب تا شرق قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: آن عطایتی که به انسان‌های مقبول داده می‌شود، حتی اندکی از آن به افرادی که ناامید شده‌اند نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه حق همیشه و در همه حال با همه است، اما زندگی و وجود از هم جدا نیستند و همیشه در حال گذر است. روز و شب به طور مداوم در حال تغییر و تحول هستند.

هوش مصنوعی: اما با دوستان و اولیای خدا، به گونه‌ای دیگر باید دید و در این زیبایی‌ها نگریست.

هوش مصنوعی: کسی که ضمیر دیگران را می‌شناسد، می‌داند که در دلشان چه می‌گذرد و چه اندیشه‌هایی در آن‌ها جوانه می‌زند.

هوش مصنوعی: آن‌ها را به اوج آسمان‌ها می‌برد و هزاران گنج پنهانی به آن‌ها می‌دهد.

هوش مصنوعی: آنان که به درک واقعیات زندگی و روح انسان دست یافته‌اند، به دیگران نشان می‌دهند که چگونه می‌توانند به مقصدی عمیق و درونی برسند.

هوش مصنوعی: افرادی که به درک عمیق‌تری از عالم غیب دست یافته‌اند، آثار و ثمرات آن را همچون میوه‌هایی می‌بینند که از بهشت برداشت می‌کنند.

هوش مصنوعی: چشمه‌ی دانش از دل همه مردم به جوش آمده و از زبان‌ها بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: چشم‌ها به حقیقت وصال آگاه شدند و به خودی خود بینایی پیدا کردند.

هوش مصنوعی: بعد از اینکه از مشکلات و ترس‌ها مصون شدند، خوشحال به نزدیکی خداوند آرام می‌گیرند.

هوش مصنوعی: آثار و نشانه‌های بسیاری از کرامت‌ها، چه در خفا و چه در روشنایی، نمایان شد.

هوش مصنوعی: همه را به مقام و حکومت بخشید و همه را از رحمت و انصاف خود پر کرد.

هوش مصنوعی: ساکنان آسمان‌ها بر تمامی کرات و سیارات تسلط دارند و بر آن‌ها پیشی می‌گیرند.

هوش مصنوعی: مردم روی زمین، که به نوعی مانند خلقت هستند، در حقیقت از خدا و حقیقت بالاتر بی‌خبرند و به شبیه حیوانات زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر همه از عدالت و انصاف برخوردار شوند، در نهایت همه به دور هم جمع خواهند شد و در کنار هم زندگی خواهند کرد.

هوش مصنوعی: در زیر سایه آن‌ها هم زمین و هم آسمان به آرامش خواهند بود و سپاه آن‌ها در هر دو سمت حضور خواهد داشت.

هوش مصنوعی: مردم جهان از تعلیم و یادگیری همه چیز را از آن‌ها و آن گروه الهام می‌گیرند.

هوش مصنوعی: همه آن‌ها منبعی هستند که به تشنگان زیبایی و وصال، آب شفاف و زلال می‌دهند.

هوش مصنوعی: از آسمان وجود آنها، خورشید درخشان بر زمین و بر سیاره ناهید می‌تابد.

هوش مصنوعی: آسمان‌ها به خاطر نور آن‌ها روشن شده و زمین پر از گل و گیاه گردیده است.

هوش مصنوعی: حق تعالی همیشه با دوستان خاصش این گونه است، ای کسی که در جستجوی حقیقتی، چشمانت را باز کن و ببین.

هوش مصنوعی: هرچند که با مردم در ارتباط است، اما همیشه در نزدیکی خدا و در حال انس با اوست.

هوش مصنوعی: اما این گونه نیست که به آنها وصال درویشان داده نشود.

هوش مصنوعی: خداوند بر اساس وضعیت و حال افراد، گاهی به آن‌ها رنج می‌دهد و گاهی نیز آرامش و درمان می‌دهد.

هوش مصنوعی: پروردگارشان آنها را در خواب و بیداری nourishes و با نان و آب، به ساختن و ایجاد زندگی می‌پردازد.

هوش مصنوعی: تن سالم و تندرست به انسان شادی می‌بخشد تا از مواهب و نعمت‌های خدا بهره‌مند شود و در آزادی زندگی کند.

هوش مصنوعی: اینجا اشاره شده که خداوند با آنها نیست و بنابراین از او بهره‌ای ندارند.

هوش مصنوعی: در این بیت به تفاوت‌هایی اشاره شده است که بین دو حالت وجود دارد. یکی حالت نزدیکی و هم‌نشینی و دیگری حالتی است که موجب پایین آمدن و کاهش می‌شود. در واقع، این عبارت به نوعی از پیوند و تاثیر متقابل اشاره دارد که در آن یک حالت می‌تواند به ارتقاء و بلندی منجر شود در حالی که حالت دیگر ممکن است فرد را به سمت پستی و کاهش بکشاند.

هوش مصنوعی: او همچون خورشید می‌درخشد و این مانند ماه است؛ یکی مانند زمین است و دیگری همچون آسمان.

هوش مصنوعی: از دل خود فریاد بزن و بگو ای پروردگار، هرچند که تو همیشه با منی در روز و شب.

هوش مصنوعی: تو از ایشان به من اشاره می‌کنی، روز به روز و لحظه به لحظه، در حالیکه هم پنهان و هم آشکار هستی.

هوش مصنوعی: اما نشان بده از لطف آن دیدار که با دوستان بزرگوار و برجسته خود داشتی.

هوش مصنوعی: با ما به گونه‌ای رفتار کن که با دیگران رفتار می‌کنی، ما را هم در جمع درویشان بپذیر.

هوش مصنوعی: تا زمانی که مانند آنها خاص و نزدیک شویم و در مکان عظمت و افتخار از پیوند و وصال زندگی کنیم.

هوش مصنوعی: خودت را به ما طوری نشان بده که زمانی که با عشق و محبت بودی، نشان دادی.

هوش مصنوعی: برای اینکه از آن ملاقات شکرگزار شویم، باید از حجاب و محدودیت‌های ذهنی‌مان عبور کنیم.

هوش مصنوعی: در این جهان بی‌پایان، آزاد و بی‌هیچ محدودیتی حرکت خواهیم کرد، مانند جریانی که نه آسمان دارد و نه زمین.

هوش مصنوعی: همه ما روح و جان خواهیم شد و جان خود را به یکدیگر می‌بخشیم و گنج‌های ارزشمند را در اختیار هم قرار می‌دهیم.

هوش مصنوعی: اگر در خدمت و بندگی دیگران باشیم، به آرامی و بزرگی دست میابیم و می‌توانیم راهنمای دیگران باشیم و جهانی امن و پناهنده برای آن‌ها ایجاد کنیم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم این بیت را به زبان ساده بیان کنیم، می‌توانیم بگوییم: اگر ما حکمی کنیم، آسمان نیز به دور آن می‌چرخد؛ این نشان‌دهنده‌ی قدرت و تاثیرگذاری شاهان است.

هوش مصنوعی: بدان که در حسام الدین، همه مانند گنجینه‌ای پنهان هستند.

هوش مصنوعی: اولیا و بندگان خاص خداوند همیشه در نزد او هستند و در محبت و یاد او غرقند. هیچ‌گاه از او فاصله نمی‌گیرند و ذکر و یاد او باعث شوق و اشتیاق آنهاست.

هوش مصنوعی: در حضور شیرینی، از شیرینی و مزه‌اش صحبت نکن، زیرا اگر دو نوع شیرینی وجود ندارد، پس از همین شیرینی لذت ببر.

هوش مصنوعی: باید بدانم که آیا تو به خاطر شکرگزاری‌ات محبت و لطف مرا فراموش می‌کنی یا نه.

هوش مصنوعی: اگر کسی تشنه باشد و به دنبال آب برود، در واقع به دنبال پاسخ و نیازهای خود است.

هوش مصنوعی: همه می‌دانند که آب ملّی نیست و نمی‌توان به آن چسبید، بلکه داستانی است که باید از آن عبور کرد.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که او از آب می‌برد، داستانی است و تشنگی‌اش جز در داستان‌ها وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اولیا، یعنی افراد نزدیک‌ به خداوند، همه در حقیقت یکی هستند و زندگی‌شان از خداوند originates می‌شود، در حالی که به خاطر خودشان از وجود خود مستقل نیستند.

هوش مصنوعی: هر کسی که یک چیز را به‌صورت دو چیز ببیند، در نهایت از نادانی و بی‌خبری مثل یک فرد کور و کر می‌ماند.

هوش مصنوعی: همه چیز در او جمع است و به‌راستی هیچ چیز دیگری در او جز آن یک وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هیچ کلامی نمی‌تواند توضیح‌دهنده عمق و زیبایی وجود او باشد، همان‌طور که هیچ‌کس نمی‌تواند ارزش و اهمیت جان را تنها با گفتن توضیح دهد.

هوش مصنوعی: همه ضروری است که با دل و جان به خدمت او درآیند، چه در این دنیا و چه در آن سوی دنیا.

هوش مصنوعی: همه دوستان و همراهانش تسلیم و فرمانبر او شدند و محبت او به مانند آبی در یک ظرف جا گرفت.

هوش مصنوعی: هر کسی که دچار اشتباهی شده بود، در ابتدا از آن خطا و لغزش خود پشیمان و ناامید شده بود.

هوش مصنوعی: همه به خوبی و با احترام رفتار کرده بودند و هیچ‌کدام به این حمله واکنشی نشان ندادند.

هوش مصنوعی: زخم‌ها و جراحت‌هایی که از انکار و نادیده گرفتن مشکلات به وجود آمده بود، باعث شد که همه به آن خطر اعتراف کنند.

هوش مصنوعی: آن‌ها از اولین ضربه‌ای که خوردند، تجربه گرفتند و در دومین چالش، احتیاط بیشتری به خرج دادند.

هوش مصنوعی: در سومین مرحله، با نرمی و احترام رفتار کردند و بدون هیچ کینه‌ای به آرامی به سوی مردی که مایه آرامش بود، هدایت شدند.

هوش مصنوعی: هیچ‌یک از آن افراد سرکش نافرمانی نکردند و هر کدام دستورات را با جان و دل پذیرفتند.

هوش مصنوعی: سال‌ها آنها در کمال شادی و خوشحالی با هم بودند و هیچ‌کدام ظلمی به دیگری نرساندند.