هوش مصنوعی: بیایید از این گفتگوی طولانی دست برداریم و داستان شمس‌الدین را شروع کنیم.

هوش مصنوعی: وقتی دشمنی و حساسیت آن‌ها نسبت به او از حد گذشت، رفتارهایشان نیز از مرز معقول و منطقی فراتر رفت.

هوش مصنوعی: شمس تبریز به سوی دمشق رفت تا عشق و محبت در آنجا پررنگ‌تر شود.

هوش مصنوعی: از افرادی که به پستی و بی‌ارزشی معروف هستند دوری کن و جان خود را از دست نیرنگ‌های آنها نجات بده.

هوش مصنوعی: پس از دل شکر خدا را به جا می‌آورد به خاطر این که از جمعیت بی‌ایمان نجات یافته است.

هوش مصنوعی: وقتی دل از دوری معشوق غمگین شد، از جمع آوری دانش و آگاهی‌های دیگران کناره‌گیری کرد.

هوش مصنوعی: دوستی را از آن شخص بگیرید، مانند اینکه پرنده‌ای از لانه‌اش پر بزند.

هوش مصنوعی: وقتی که آن خواسته‌شان برآورده نشد، همه چیز برعکس آنچه هر کدام انتظار داشتند، پیش رفت.

هوش مصنوعی: گفته بودند اگر این رود از اینجا رد نشود، آن پادشاه ما دیگر تنها خواهد ماند.

هوش مصنوعی: ما مانند روزهای نخستین از او نعمت و بخشش دریافت می‌کنیم و بی‌نیاز از زبان و کلام، شیرینی‌های او را می‌چشیم.

هوش مصنوعی: بیایید دوباره از نصیحت‌های خوب او بهره‌مند شویم و از تمام دغدغه‌ها و مسائل دنیوی فاصله بگیریم.

هوش مصنوعی: از این قفس مانند یک پرنده آزاد، پرده‌ها را به کمک او کنار می‌زنم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که آنچه که در ذهن و قلب انسان نقش بسته و بافته شده، نتوانسته است به آن اندازه که انتظار می‌رفت، باقی بماند. در واقع، احساسات و آرزوها به سرعت تغییر می‌کنند و آنچه که در دل شکل می‌گیرد، پایدار نیست.

هوش مصنوعی: تمام گناهکاران به خداوند می‌گویند که ای بخشنده، ما را از این گناه ببخش.

هوش مصنوعی: ما نتوانستیم ارزش او را به خوبی تشخیص دهیم زیرا رهبری آن فرد را درک نکرده بودیم.

هوش مصنوعی: ما در مسیر زندگی هنوز کودکانی هستیم، پس عیب‌ها و کوچکیتی‌های ما را نگیرید، بلکه در دل آن انسان کهن‌سال، محبت و عشق بگذارید.

هوش مصنوعی: او که بخشش کامل دارد، گناهان ما را می‌بخشد، زیرا که ما از تو دور شده‌ایم.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که پیش از این برای ما عشق و الفت بود، اکنون تنها ناله و اشک باقی مانده و وضعیت ما نشان‌دهندهٔ ناراحتی و اندوه‌مان است.

هوش مصنوعی: ساعتی نمی‌توانم چشمانم را از دیدن تو برداشت کنم، اشک چشمانم در خیالت فوران می‌کند مانند چشمه.

هوش مصنوعی: من جسم هستم و شما روح من؛ دستم را بگیر در دریاها ای نوح.

هوش مصنوعی: عشق و غم من تنها با وجود شما قابل تحمل است و کسی جز شما نمی‌تواند از دردهای دل من آگاه باشد.

هوش مصنوعی: بسیاری از قاتلان را می‌توان با شمشیر شکست داد، اما چگونه می‌توانم بدون ابزار به تعریف و توضیح بپردازم؟

هوش مصنوعی: درخت عشق فضایی ندارد و میوه عشق زمانی ندارد.

هوش مصنوعی: این عبارت به این معناست که زندگی و تجربیات ما مانند میوه‌ای هستند که از روح‌ها به دست می‌آید و هیچ شب و صبحی در آن محدودیتی وجود ندارد. در واقع، این یک تفکر درباره غنای زندگی و ارتباط آن با روح و وجود انسانی است.

هوش مصنوعی: عشق محبوبم برای من همه چیز است و غیر از آن هیچ چیزی ارزش ندارد. در عشق او، همه چیز زیباست و من در حیرت از این زیبایی هستم.

هوش مصنوعی: ما به پیوستگی رسیده‌ایم که هیچ‌گونه جدایی در آن وجود ندارد؛ سخن من پاک و خالص از هرگونه ناپاکی است.

هوش مصنوعی: به زبان فارسی صحبت کن تا همه بفهمند، حتی اگر در این موضوع ناآگاه باشند و غافل باشند.

هوش مصنوعی: گروهی که از نادانی و بی‌پروایی خود غافل شده بودند.

هوش مصنوعی: افرادی با التماس و درخواست به پیش شیخ رفتند و از او خواستند که دیگر آن دوری و جدایی را فراموش کند و ببخشد.

هوش مصنوعی: ما از کرده‌های ناپسند خود پشیمان می‌شویم و از تو می‌خواهیم اگر دوباره مرتکب همان خطا شدیم، مجازات‌مان کن.

هوش مصنوعی: توبه‌ام را با لطف و محبت بپذیر، هرچند که از روی نادانی گناهان زیادی مرتکب شده‌ام.

هوش مصنوعی: بارها این موضوع را به صورت غم انگیز و با ناله بیان کرده‌ایم که این حال و روز ما در طول روز و شب همچنان ادامه دارد.

هوش مصنوعی: وقتی شیخ دید که این افراد به چه راهی رفته‌اند، از آن‌ها فاصله گرفت و به مسیر خود ادامه داد.