هوش مصنوعی: از میان همه، مولانا نزد خداوند از همه برتر و خاص‌تر است به خاطر صداقت و پاکی‌اش.

هوش مصنوعی: او خوشحال است که چهره‌اش را به کسی نشان دهد که خاص و ویژه است، و بر روی این موضوع تأکید نمی‌کند که دیگران نباید به او نزدیک شوند.

هوش مصنوعی: اگر انسان به دیگران طمع نداشته باشد، عشق واقعی و پایدار از دلش خارج نمی‌شود.

هوش مصنوعی: تنها او را در جهان جستجو کن، هرچند دیگران هم ممکن است در زمان خود برتر و ممتاز باشند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند به پاداش خاصی که او دارد، دست یابد؛ زیرا دیدار او، خاص و ویژه است.

هوش مصنوعی: بعد از اینکه مدت‌ها در انتظار جمال او بودم، سرها همچون روز روشن به سویش متوجه شد.

هوش مصنوعی: او چیزی را مشاهده کرد که هیچ کس توان دیدن آن را ندارد و همچنین چیزی را شنید که هیچ کس از هیچ کس نشنیده است.

هوش مصنوعی: زمانی که بوی نیاز او را حس کردم، بی‌پرده و بی‌حجاب چهره‌اش را دیدم.

هوش مصنوعی: عاشق او شد و از دستش رفت، ناگهان یکی در برابرش ظاهر شد که هم بلند بود و هم کوتاه.

هوش مصنوعی: او را به خانه‌اش دعوت کرد و گفت: ای شاه، از این درویش بشنو.

هوش مصنوعی: خانه‌ام هرچند که شایسته‌ی تو نیست، اما من با تمام وجودم عاشق تو هستم.

هوش مصنوعی: هر آنچه که دارم و هر اتفاقی که برایم بیفتد، بدون شک همه به خاطر آن آقایی است که برایش خدمت می‌کنم.

هوش مصنوعی: از این بعد، خانه‌ات همان خانه توست، زیرا تو با اطمینان به سوی آن می‌روی.

هوش مصنوعی: پس از آن، هر دو با روحیه‌ای شاد و خندان به سمت خانه حرکت کردند.

هوش مصنوعی: مدتی طولانی این افراد کنار هم بودند و به آرامش زندگی می‌کردند.

هوش مصنوعی: حس افتخار و غیرت الهی ناگهان در دل‌ها بیدار شد و نداها و صداهایی از آن در همه جا پیچید.