هوش مصنوعی: ای مکان زیبا با نسیم دلپذیر و هوای خوش، تو به قدری دلنشینی که حتی باغ محبت نیز به تو حسادت می‌ورزد، چه در آسمان و چه در زمین.

هوش مصنوعی: آنهایی که در زیر خاک خوابیده‌اند، مانند سبزه‌ای که از گل بیرون می‌آید، از فضایت جوانه‌ می‌زنند، اگر نسیم خوشی بر زمین بوزد.

هوش مصنوعی: این جوان به مانند یک نهال تازه در بهشت توست، اگرچه پیری با عصا به آنجا بیاید.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در دل شما وجود داشته باشد، مانند عکسی در آینه نمایان می‌شود. رفتار و کردار شما به قدری پاک و صاف است که این رازها به وضوح دیده می‌شوند.

هوش مصنوعی: وقتی وجود او با صفا و پاکی است، دیگر وجود سیاهی و ناپاکی معنایی ندارد. اگر سرزمین تو به جای چشمه‌ای که باعث ادامه زندگی می‌شود، این صفا را داشته باشد، هیچ چیز بد نمی‌تواند در آن وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: ای نسیم خوشبو و دل‌انگیز باغ لذت، ای نسیم شفابخش و روح‌افزا؛ چقدر مایه زندگی و نشاط هستی!

هوش مصنوعی: این جان به اندازه‌ای باارزش است که وجود نعمت و برکت تو، مانند چتری بزرگ و زیبا بر روی سقف و دیوارهای خانه‌اش گسترده شده است و فضایی دلنشین و دلگشا ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر کشیده شده که دیوار می‌تواند شکل و شمایل جدیدی به خود بگیرد و به نوعی به کالبد و ظاهر درختان تبدیل شود. این تغییر و تحول نشان دهنده قدرت رشد و نمو است.

هوش مصنوعی: با این که افراد بهشتی هیچ‌گونه حسرتی از مسیر خود ندارند، اما این جنت، همچنان برای عده‌ای حسرت‌زا است.

هوش مصنوعی: خوشحال هستند کسانی که در اینجا جشن شادابی برپا می‌کنند و شادی را گسترش می‌دهند.

هوش مصنوعی: به خاطر لطف تو، بهار به ناچیز به نظر می‌رسد و باغ ارم، در برابر زیبایی تو حتی در جنت نیز احساس خجالت می‌کند.

هوش مصنوعی: آرزو می‌کنم که خوشحالی و رهایی برای تو باشد و از دل تو سنگینی غم‌هایی که نتوانسته‌ای با آن‌ها مقابله کنی، برطرف شود.

هوش مصنوعی: دیدن آن خوشبختی که دل را شاد کرده و غم‌ها را از دل پاک می‌کند، موجب می‌شود که مشکلات و موانع قدیمی به تدریج از بین بروند.

هوش مصنوعی: اگر نشانی زیبا و خندان از تو در دنیا به جا بماند، تأثیر نیکی که از خاک خوشبوی تو به جا مانده، در طول زمان حس خواهد شد.

هوش مصنوعی: اشک‌ها از چشمانم بیرون می‌ریزد و حالتی غمگین به خود گرفته‌ام، اما این غم باعث نمی‌شود که زندگی و شادی را فراموش کنم و گاهی به یاد خوشی‌ها می‌افتم.

هوش مصنوعی: در محیط شاداب و خوشایندت چه درختان زیبایی در کنار چمن و آب جاری سر به آسمان کشیده‌اند، مانند سرو و چنار.

هوش مصنوعی: جوانان در شب نوروز و عید با دل خوش و شاداب، پاهای خود را در حنا و دستانشان را با رنگ و آرایش زیبا می‌آرایند.

هوش مصنوعی: در باغ تو، گلی تازه و زیبا در حال شکفتن است و در تابستان، چهره‌ی سبزه‌زار از شبنم شب که بر رویش نشسته، شفاف و درخشان شده است.

هوش مصنوعی: چهره تو از هر چیز دیگری خوشمزه‌تر و دلپذیرتر است، مانند کوه‌هایی با زیبایی و شکوه. بناهای اینجا هم، همانند پایه‌های یک قصر زیبا و محکم، استوار و دل‌نشین به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: ای کاش می‌دانستم این معمار که این ساختمان‌های زیبا و دلربا را ساخته، کیست. جانم را فدای ذوق و هنرش می‌کنم، زیرا کارش بسیار شیرین و دلنشین است.

هوش مصنوعی: ای کاش چتر و اتاقی بود که در آن، نقاشی به سبک چینی حاضر بود، چون این تصویر حیرت را بیشتر می‌کند و آفرین بر خلاقیت و زیبایی آن!

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و شگفتی هنر و ادبیات اشاره دارد. در آن به تأثیرات و قدرت کلام و نوشته‌ها اشاره می‌شود که می‌تواند معجزه‌آسا باشد. همچنین، به ارتباط و هم‌نشینی دو نوع هنر، یکی در زمینه دیوارنگاری و دیگری در نوشتار، پرداخته می‌شود که هر کدام به نوعی نشان‌دهنده قدرت بیان و تأثیرگذاری هستند. در نتیجه، شاعر به عظمت هنر و قادر بودن آن به انتقال معانی عمیق و جذابیت پرداخته است.

هوش مصنوعی: آوازخوانان شادمانی او در تمام سال و ماه، در جایگاه نشسته‌ها همچون تزئینی برای مجالس است و روز و شب او از خوشگذرانی پر است.

هوش مصنوعی: در صیدگاه، چشم تماشاگر منتظر است که ببیند تیر از کمان رها می‌شود و صید در کمین است.

هوش مصنوعی: در نگاهش، به شکل دقیق و واضحی به نظر می‌رسد که از پشت گوزن دنبالش می‌کند، گویی که در حال حاضر به فکر شکار اوست.

هوش مصنوعی: چشم کسی می‌تواند زیبایی‌ها را ببیند که باد اجازه دهد، و وقتی ضیاء می‌بارد، میوه‌های درختش بر زمین بریزد.

هوش مصنوعی: برای چیدن گل از شاخه‌اش، عجبی ندارد اگر دست ناخواسته و بدون اراده از آستین بیرون بیاید.

هوش مصنوعی: ای رضوان، من یک حرف می‌زنم؛ در چنین مکانی تو دیگر نیازی به زحمت و تکلف نداری، زیرا در همه باغ‌های بهشت جای تو نیست.

هوش مصنوعی: باغی که پر از شادی و خوشی است، چیزی شبیه به بهشت است. اگر چشم‌تان به زیبایی آن باغ افتاده، بهتر است که به زیبایی این باغ نیز نگاهی بیندازید.

هوش مصنوعی: در این باغ، طرح‌های زیادی وجود دارد، اما فاصله‌ای که تا بهشت دارد، خیلی کم نیست. وجود این ساختمان‌ها در اینجا ضروری است.

هوش مصنوعی: من در توصیف آشپزخانه‌ای که جان را پرورش می‌دهد ناتوانم. چگونه می‌توانم توصیفی کنم که شایسته‌اش باشد؟

هوش مصنوعی: می‌ترسم عقل من به خاطر اندیشیدن به زیبایی‌های ظاهری و لذایذ دنیوی گم شود و به سراب‌های توهم گرفتار گردد.

هوش مصنوعی: باغی جاودانی است که غذاهایش از بهشت آمده و آن آرامش‌بخش در کنار حوض کوثرش قرار دارد.

هوش مصنوعی: خوشا به حال آن دستگاهی که از موادی ساخته شده است که اصل آن فیروزه است و جواهرش نیز از همان جنس می‌باشد.

هوش مصنوعی: مطبخ به راستی برای رضوان (نگهبان بهشت) می‌تواند محلی باشد که گاهی آتش در آن می‌افروزد و گاهی هم بر خاکستر آن می‌نشیند.

هوش مصنوعی: بدون رنگ‌آمیزی و طرح‌ریزی از سوی مانی، هیچ‌کاری از هنرمندان در خلق صحنه‌ها و فضاها پیش نخواهد رفت.

هوش مصنوعی: در سمت بالای سر، گویی خورشید درخشان در وسط سقف روشن مانند گوی طلایی تابان است.

هوش مصنوعی: هیچکس نتوانست ویژگی‌های مختلف او را درک کند، چرا که هر کسی که وارد حضورش می‌شود، در شگفتی و حیرت باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: این همه زیبایی که در دست انسان می‌بینیم، تنها به خاطر توانایی‌های او نیست؛ بلکه بخشی از این زیبایی‌ها از جای دیگری به او منتقل شده‌اند.

هوش مصنوعی: محور زیبایی و زینت او، توجه و محبت پادشاه ماست. او که در گردش خود، مانند گدایان در کنار آشپزخانه منتظر است.

هوش مصنوعی: ای خوشا به حال باغی که از فیض و رحمت تو سیراب می‌شود، و گل‌های آن همیشه شاداب و زیبا هستند. مانند تو هیچ درختی از برکت جود و بخشش تو در باغ نخواهد رویید.

هوش مصنوعی: شاه دریا، غیاث الدین محمد، شخصی است که از باغ همتش همچون نیلوفر، در آسمان آبی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد نام او به گونه‌ای است که همیشه باعث سجده و ارادت می‌شود. هر بار که او را می‌خوانم، احساس می‌کنم که جهان به احترام او در حالت سجود قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: خدمتگزاران به منظور تعیین و تغییر امور موجود در برابر فرمان و دستور تو، تحت تاثیر قهری و لطفی که داری، وجود و عدم را سپری می‌کنند.

هوش مصنوعی: انسان‌ها مانند خادمی هستند که در پی پذیرش یا رد امور مختلف جهان می‌گردند. آنها در برابر درگاه امید، ترس، خشم و بخشش قرار دارند و زمان برای این تصمیم‌گیری‌ها همواره در جریان است.

هوش مصنوعی: من مرگ را دیدم که در کنار زندگی ایستاده است، هر چیزی که این کشتی زندگی از تخم دشمن تو خارج کند، آن را می‌برد و نابود می‌کند.

هوش مصنوعی: من فتنه‌ای را دیدم که در مکان خطرناکی نشسته بود و هر زمانی که مشکلاتی برای تو ایجاد می‌کرد، او راهی برای کم کردن آن فراهم می‌کرد.

هوش مصنوعی: دیروز صبح، در خواب، بخت و سرنوشت را دیدم که یکی از آن‌ها کسی را ستایش می‌کرد و دیگری فرد دیگری را تحسین می‌نمود.

هوش مصنوعی: گفتم این تعریف و ستایش درباره کیست، گفتند ساکت باش، خودت نمی‌دانی منظور ما از این گفتگو چیست.

هوش مصنوعی: تا به حال به ستایش شاهزادگان مشهور کامکار پرداخته‌ام، از آدم‌های معروف تا خاتم این خاندان.

هوش مصنوعی: دولت و کامیابی اکنون با ارزش و مقام بیشتری درخشان شده است، زیرا دو فرد بزرگ و باکمال به جهان زیبایی و رونق بخشیده‌اند.

هوش مصنوعی: با اینکه خردسال هستم، از بزرگترها در علم، فهم، مقام و جایگاه کمتر نیستم.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی اشاره دارد به اینکه افراد بزرگ و محترم آن قدر بزرگ و با عظمت هستند که هیچ چیزی نمی‌تواند به خوبی به آنها احترام بگذارد. حتی کلاه آفتاب و قبای آسمان به اندازه‌ای نیستند که بتوانند شایسته‌ی مقام و قداست آنها باشند. در واقع، شاعر به عظمت و بزرگی آن اشخاص اشاره می‌کند و بیان می‌کند که حد و اندازه‌ی آنها فراتر از آن چیزی است که می‌توان بر آنان پوشانید یا برایشان تدارک دید.

هوش مصنوعی: عظمت این شخص از تابش خورشید بالاتر می‌رود و مقام آن فرد به اندازه‌ای است که آسمان برای او مثل افسار می‌دود.

هوش مصنوعی: این فرد در حفظ علم و دانش، از هم‌سن و سالان خود پیشی گرفته است، چه در قرائت قرآن با تجوید، و چه در فهم و تفسیر آن.

هوش مصنوعی: شاه دوم نعمت الله، منبع روشنی و قدرت در میان شاهان است و همسر شاهی بزرگ و با اعتبار به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: پیرایه‌ای که نشانی از شکوه سلطنت دارد، دوباره به آبادانی و شکوفایی زندگی می‌پردازد و همچون پرنده‌ای در آشیان آسمانی خود جا دارد.

هوش مصنوعی: حضرت خلیل خداوند، که در زمین به مقام بلند و پایداری دست یافته، جایگاهش فراتر از تمام حدود و مرزهای جهان است.

هوش مصنوعی: دنیا می‌گوید که تا آسمان برقرار است، تو نیز پایدار بمان. و برعکس، چرخ زمان به همین صورت می‌گوید که تا دنیا برقرار است، تو هم باید بمانی.

هوش مصنوعی: پروردگارا، این شاهزاده و آن پادشاه خوشبخت و بخت‌یار، تا همیشه برای عظمت و زیبایی تاج و تختشان برقرار بمانند.

هوش مصنوعی: بار خدایا، این مکان همیشه محل توجه و هدف ما باشد. هر کس که دشمن این خاندان باشد، نابود گردد.

هوش مصنوعی: هر کسی که مورد پذیرش تو نباشد، حتی اگر تمام دنیا را داشته باشد، مانند شیطان که از آسمان بزرگ طرد شده است، باید رد شود.

هوش مصنوعی: چنانچه دشمن تو سرو و برگ گلستان نباشد، اگر هم با گل‌های بستان باشد، باید آتش نمرود بر او ببارد.

هوش مصنوعی: دنیا در زمان انتقام از دشمن، همچون ماری زخمی و شیری خشمگین باشد.

هوش مصنوعی: در این دنیا که پر از ناامیدی و غم است، اگر کسی بخواهد به خاطر دید منفی و حسادت تو غمگین باشد، بهتر است که هیچ غمی وجود نداشته باشد و تمامی مشکلات نیز از بین بروند.

هوش مصنوعی: در جایگاه مقدس تو، از حفاظت الهی، راه ورود حوادث و مشکلات همیشه مسدود باشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که اینقدر و این سطح از آسمان وجود دارد، برخلاف آن، مقام و جایگاه تو نامحدود و بی‌پایان باشد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به دست می‌آوری، چه کوچک باشد و چه بزرگ، ابتدا باید خوش‌یمن باشد و در پایان نیز نتیجه‌اش خوب و پسندیده باشد.

هوش مصنوعی: مانند وحشی، هزاران نیکویی را ستایش کن و این ستایش‌ها را از سر شادی و خوشحالی بشنو. تو از لطف و نعمت‌های خود بهره‌مند و کامیاب هستی.