وحشی بافقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عشرت بادا صبح تو و شام ترا</p></div>
<div class="m2"><p>آغاز تو را خوشی و انجام ترا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شبهای ترا باد نشاط شب عید</p></div>
<div class="m2"><p>نوروز ز هم نگسلد ایام ترا</p></div></div>

دیوان وحشی بافقی به کوشش پرویز بابائی - وحشی بافقی - تصویر ۲۹۰

دیوان وحشی بافقی به کوشش حسین نخعی - وحشی بافقی - تصویر ۴۶۷

دیوان کامل وحشی بافقی به کوشش م. درویش با مقدمهٔ سعید نفیسی - وحشی بافقی - تصویر ۳۷۷

رباعی شمارهٔ ۳

عشرت بادا صبح تو و شام ترا
آغاز تو را خوشی و انجام ترا
شبهای ترا باد نشاط شب عید
نوروز ز هم نگسلد ایام ترا

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر برای محبوبش آرزوی شادی و خوشبختی دارد. او امیدوار است که صبح‌ها و شب‌های او پر از خوشی و نشاط باشد و روزهایش از هم جدا نشود. همچنین به شب‌های عید اشاره می‌کند که نماد شادی و جشن هستند. این شعر بیانگر عشق و محبت شاعر و آرزوی خوشبختی برای محبوبش است.

رباعی شمارهٔ ۱

رباعی شمارهٔ ۲

هوش مصنوعی: به خودت خوش بگذران و از صبح تا شام لذت ببر، زیرا آغاز زندگی‌ات شاداب و پایانش نیکو باشد.

عشرت بادا صبح تو و شام ترا

آغاز تو را خوشی و انجام ترا

هوش مصنوعی: شب‌های تو همیشه با شادی و نشاط نوروز همراه باشد و هیچ چیزی نتواند این روزهای خوب را از هم جدا کند.

شبهای ترا باد نشاط شب عید

نوروز ز هم نگسلد ایام ترا

رباعی شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده