وحشی بافقی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۲۵ - ماه نا تمام

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مهی که از افق طبع بنده طالع شد</p></div>
<div class="m2"><p>به منتهای کمالش نشد مقام هنوز</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اگر برابر خورشید خاطر تو رسد</p></div>
<div class="m2"><p>شود تمام که ماهیست ناتمام هنوز</p></div></div>

شمارهٔ ۲۶ - یعنی کشک

مهی که از افق طبع بنده طالع شد
به منتهای کمالش نشد مقام هنوز
اگر برابر خورشید خاطر تو رسد
شود تمام که ماهیست ناتمام هنوز

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر احساس شاعر در مورد کمال و نرسیدن به آن است. شاعر می‌گوید که هرچند ایده‌هایش به کمال رسیده، اما هنوز به مقام واقعی خود نرسیده است. اگر نسبت به خورشید، یعنی محبوبش، به کمال برسد، آن زمان است که او نیز کامل می‌شود، در حالی که اکنون مانند ماهی ناتمام و ناقص است.

شمارهٔ ۲۴ - به مفت نیز نیرزد

شمارهٔ ۲۵ - ماه نا تمام

هوش مصنوعی: ماه که از افق خلاقیت من نمایان شد، هنوز به نهایت زیبایی و کمال خود نرسیده است.

مهی که از افق طبع بنده طالع شد

به منتهای کمالش نشد مقام هنوز

هوش مصنوعی: اگر احساس تو در مقابل خورشید قرار بگیرد، تمام زوایای وجودت روشن می‌شود و نقص‌های آن ماه هنوز باقی خواهد ماند.

اگر برابر خورشید خاطر تو رسد

شود تمام که ماهیست ناتمام هنوز

شمارهٔ ۲۵ - ماه نا تمام

اطلاعات

برگردان به زبان ساده