وحشی بافقیشمارهٔ ۴۲
طراز سبزهٔ بر گلشن عذار خوش است
معین است که گلشن به نوبهار خوش است
چه خوش بود طرف روی یار از خط سبز
بلی چو سبزه دمد طرف لاله زار خوش است
اگر چه خوش نبود در نظر غبار ولی
گر از خط تو بود در نظر غبار خوش است
به بوی مشک جراحت شود فزون و مرا
جراحت دل از آن خط مشکبار خوش است
به یاد سبزه خطی گشت سبزه کن وحشی
که سبزه سرزده اطراف جویبار خوش است
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
طراز سبزهٔ بر گلشن عذار خوش است
معین است که گلشن به نوبهار خوش است
هوش مصنوعی: زیبایی و لطافت سبزه بر چهرهٔ گلستان بسیار دلنشین و خوشایند است، و مشخص است که گلستان در فصل بهار شکوه و زیبایی خاصی دارد.
چه خوش بود طرف روی یار از خط سبز
بلی چو سبزه دمد طرف لاله زار خوش است
هوش مصنوعی: دیدن روی معشوق و خط سبز بر پیشانی او بسیار زیباست. مانند گل‌های سبز که در باغ لاله شکفته می‌شوند، زیبایی آن لحظه نیز دل‌انگیز و شگفت‌آور است.
اگر چه خوش نبود در نظر غبار ولی
گر از خط تو بود در نظر غبار خوش است
هوش مصنوعی: هرچند غبار در نگاه اول خوشایند نیست، اما اگر این غبار ناشی از اثر خط تو باشد، دیدن آن نیز خوشایند خواهد بود.
به بوی مشک جراحت شود فزون و مرا
جراحت دل از آن خط مشکبار خوش است
هوش مصنوعی: عطر مشک باعث افزایش زخم‌های مرا می‌شود، اما زخم دل من از آن خط مشکین بسیار خوشایند است.
به یاد سبزه خطی گشت سبزه کن وحشی
که سبزه سرزده اطراف جویبار خوش است
هوش مصنوعی: به خاطر یادآوری سبزه، وحشی به سبزه برمی‌خیزد، زیرا سبزه‌ای که در اطراف جویبار رشد کرده، زیبا و خوشبوست.