هوش مصنوعی: شوقی تازه و فراوان در دلم بوجود آمده است، تو به دل من راه یافته‌ای و جانم را در عشق به دست گرفته‌ای و حمله‌ای به دلم آورده‌ای.

هوش مصنوعی: ای شکارچی، کمندت را به من بازگردان تا دیگر طعمه‌ام نلرزد و گلویم فشرده نشود.

هوش مصنوعی: ای عقل، این دکان که پر از آسایش و راحتی است را ببند، زیرا بیداری و هوشیاری به چیزی جز بدی و مستی منجر نمی‌شود. تو نیز در این حال، با سنگینی از مسکرات به سر آمده‌ای.

هوش مصنوعی: سینه‌ام به خاطر محبت و تأثیر عمیق تو به ارزشمندی الماس تبدیل شده است؛ جایی که دل غمگینی در آن آرام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: ای غیر، تو هم دلی داری، اما نور دل تو کجاست؟ در هر گوری که افتاده‌ای، مانند چراغی خاموش به نظر می‌رسی.

هوش مصنوعی: ای پرنده آبی، از ما دور شو و به سوی سمندر برو، زیرا این آب در آتش نمی‌سوزد و هیچ‌کس از هر کس غمگین نمی‌شود.

هوش مصنوعی: وحشی، چه معانی زیبایی که تو با این شکل واضح بیان کردی تا کسی را راهی کند که به این معنا پی ببرد.