هوش مصنوعی: من تصمیم دارم که از زحمات و سختی‌های مسیر خسته نشوم و با تمام تلاش به سمت شهری دیگر حرکت کنم، مانند هلالی که در آغاز ماه به آرامی و با امید نو به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: به خاطر کسی به سبزی سفره‌اش دست نمی‌زنم و با قناعت زندگی می‌کنم و به برک‌های گیاه راضی هستم.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به جذابیتی اشاره دارد که در نگاه یا چشمان معشوق نهفته است. اگر بتواند چشمان سیاه او را با طلا و زیبایی آفتاب مانند کند، تمام وجودش را به آن احساس وابسته می‌سازد. این میل و اشتیاق به چشمان معشوق به قدری قوی است که او را به سوی خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: دل من مانند آینه‌ای تیره و کدر شده، به خاطر این سرنوشت ناگوار. دیگر چقدر باید در این وضعیت رنج ببرم، مانند آبی که در یک چاه عمیق محبوس مانده است.

هوش مصنوعی: افراد سرشناس و قدرتمند به عمق نابودی و نیستی افتادند؛ زیرا هیچ‌گاه نمی‌خواهند به چهره‌ی یار ستمگر نگاه کنند.