هوش مصنوعی: می‌خواهم دل گرفته و غمگینم را با آتش روشن کنم، در حالی که شعله‌های عشق و احساسات عمیق در درون من نهفته است.

هوش مصنوعی: باید شعله‌ای داشته باشم که سوزان و پرحرارت باشد، شعله‌ای که اگر به جوش بیاید، بتواند با قدرت خود، توفان را مهار کند و خاموش نشود.

هوش مصنوعی: می‌خواهم برای دل خود، با دست حکمی، کلیدی بزنم که چندین وسیله‌ را بر روی هم قرار دهم و درِ زندان را مسدود کنم.

هوش مصنوعی: آرزو دارم که راز و جادوی عشق، که عقل را به دوستی با خود گمراه کرده، از دل او آزاد شود و من در حیرت و شگفتی او باقی بمانم.

هوش مصنوعی: محبت مانند دریا است که اگرچه زیبا و مورد علاقه است، اما می‌تواند باعث غرق شدن و سرگردانی روح انسان شود. این احساسات و جذابیت‌ها گاهی اوقات می‌توانند به دردسرهای عمیقی منجر شوند.

هوش مصنوعی: یک رستم شجاع بر سر من تازان است، ای کسی که مادیان را می‌رانید. این زیبایی چشمی به من عطا کن تا بتوانم در میدان جنگ به خوبی حاضر شوم.

هوش مصنوعی: برای اینکه کسی بتواند در میدان رقابت به خوبی عرض اندام کند و به زیبایی و ناز خود ببالد، باید فضایی آزاد و بی‌مانع در اختیارش باشد. در این فضاست که می‌تواند با هر ناز و شوخی به خود ببالد و هنرش را به نمایش بگذارد.