هوش مصنوعی: ما در این دنیا به قاعده و قوانین آن وابسته نیستیم، و فقط به طور بیهوده در خیابان‌ها و بازارها می‌چرخیم.

هوش مصنوعی: ما دیوانه‌وار به طبیعت خود وابسته‌ایم؛ برای ما فرقی نمی‌کند که زر باشیم یا سنگ. در هر حال، چه محترم و چه خوار، در این دنیا وجود داریم.

هوش مصنوعی: ما نه تنها به مرکز و محیط هیچ کاری نداریم، بلکه آنقدر در دل مسائل و پیچیدگی‌های جهان غرق شده‌ایم که حتی از آن‌ها غافل هستیم.

هوش مصنوعی: ما انسان‌ها اهل سفر و بی‌خانمانی هستیم و از آن دسته افرادی نیستیم که به داشتن یک مکان ثابت و دائمی پایبند باشیم.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که اشتباهات و خطاهای کوچک ما مانند نقطه‌ای روی کاغذ هستند که بر رویمان اثر می‌گذارند. به عبارتی، هر عیبی که در شخصیت و رفتار ما وجود دارد، مانند لکّه‌ای بر چهره‌ی دنیا نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: با دل و جرأت به میدان شیران می‌رویم، اما این کار بی‌انصافی است، چون ما کسانی هستیم که دل و جگر داریم و می‌توانیم با شجاعت روبرو شویم.

هوش مصنوعی: آزار و راحتی همیشه با هم وجود دارند و این عادت بدی است که به آزار دیگران می‌پردازیم.