هوش مصنوعی: اقبال و شانس من دوباره به گونه‌ای در آمده که می‌خواهم در برابر این درِ محبت و رحمت سجده کنم. برای هر سجده‌ای که می‌کنم، به نشانه‌ی شکرگزاری، صد سجده‌ی دیگر هم انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: من تمام وجودم را به خاطر تو آماده کرده‌ام و با تمام وجود به دنبال راهی هستم که به درگاهت برسم؛ تا جایی که برای سجده بر درت، تمام وجودم را فدای تو کنم.

هوش مصنوعی: گوگرد قرمز چه نقشی در زدودن گرد و غبار از مسیر تو دارد؟ من این کیمیاگر هستم که می‌توانم خاک سیاه را به طلا تبدیل کنم.

هوش مصنوعی: اگر تو به خوشبختی و آرامش دست یافته‌ای و به خواب رفته‌ای، نگران نباش. اگر نیاز به نگهبانی داری، من شبانه‌ روزی بر دعا و نیایش می‌کوشم تا نیروهای الهی را به کمک تو بیاورم.

هوش مصنوعی: در قفس، رقیب تو را به یاد می‌آورم و با حسرت و عشق به او فکر می‌کنم، اگر روزی مانند یاقوت درخشان شوم، آن‌گاه با این آتش درونم او را به خاکستر تبدیل خواهم کرد.

هوش مصنوعی: اگر توتیایی را در چشم من بیندازی، به خاطر حسادت به چشمان خودم، به زودی از آن، زهر در چشم ستاره‌ها می‌ریزم.

هوش مصنوعی: تو در اوج تخت سلطنت و عظمت خود آن‌چنان با شکوه و بزرگ هستی که حتی سیمرغ، که نماد عظمت و زیبایی است، در مقایسه با تو به چشم نمی‌آید. من، که تنها یک پشه‌ام، چگونه می‌توانم خود را با تو مقایسه کنم و به خود اجازه دهم تا در برابر تو از بال و پر خود سخن بگویم؟

هوش مصنوعی: وحشی چه چیزی می‌تواند به تو هدیه دهد که شایسته‌ی راه تو باشد، جز اینکه من دامنم را پر از گوهر‌ها کنم از رحمت تو.