هوش مصنوعی: از جانم بگذر و آن را بگیر، چون من این بدن را در راه عشق او فدای او می‌کنم و پیکر خود را در خون غم عشق او غرق می‌کنم.

هوش مصنوعی: من در محفل شادی و آرامش آماده‌ام و قلبم بی‌خودانه شوقی دارد. ای معشوق، با یک نگاه دلربای خود، مرا به سوی خود جذب کن تا من در کانون دلخواهت جایی داشته باشم.

هوش مصنوعی: من برای عیادت و دیدن تو شوق دارم، اما نمی‌خواهم نگرانی و دلواپسی برای سلامتی‌ات را به جان خود ببرم.

هوش مصنوعی: اگر این دل دغدغه و افسردگی ندارد، پس چرا باید در پی کسی باشم که قصد جان مرا داشته باشد؟ من جانم را برای او تقديم می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که عشق می‌ورزم، باید با دشمنی مقابله کنم تا این جان بی‌خیال را از خطر دور نگه‌دارم و هر شب به‌گونه‌ای تغییر مکانش دهم تا از دسترس دور بماند.

هوش مصنوعی: وحشی، تا کی می‌خواهی از روزگار راحتی و آرامش شکایت کنی؟ عشق و محبت کی به من خواهد رسید تا بتوانم سزاوار آن باشم؟