این شعر رو استاد بنان به زیباترین شکل در آواز دشتی خوانده اند.
روحش شاد

میشه لطفا بیت سوم رو یکی معنی کنه ... اصلا متوجه مصرع دومش نمیشم متاسفانه

@ علیرضا
مگو وقتی دل سد پاره‌ای بودت، کجا بردی؟
کجا بردم ز راه دیده؟ ->در دامان خود کردم

@ علیرضا
با پوزش
کجا بردم ز راه؟ -> دیده در دامان خود کردم

@ علیرضا
پوزش دوم :
کجا بردم؟-> ز راهِ دیده در دامان خود کردم
امید که پوزشی دیگر در راه نباشد...

علیرضا جان، «کجا» در اینجا به معنای «که» هست. یعنی ...از من مپرس، زیرا آنرا به صورت اشک از دیده بیرون بردم و خود را درمان نمودم.

درود بر شما

بیت سوم ، دل صد پاره درسته فکر کنم

ز سر بگذشت آب دیده اش از سرگذشت من

به هر کس شرح آب دیده گریان خود کردم

آشنایی نه غریب است که دلسوز من است

چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت

حافظ

کجا بردم؟ ز راه دیده در دامان خود کردم

دل سد پاره ام را به وسیله ی اشک به دامن خود ریختم