هوش مصنوعی: کی بود که من از تو جدا بودم و نگرانی‌ای نداشتم؛ در دل درد یا ناله‌ای نمی‌کردم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که جانم در اوج بود، تو در دستانم قرار نگرفتی؛ اما آن روزی که از من چیزی نداشتی، سراغم آمدی.

هوش مصنوعی: به او گفتم که کارهای تو باعث شده که من بخندم، او با خنده‌ای پاسخ داد و گفت من هیچ ارتباطی با تو ندارم.

هوش مصنوعی: از نشستن بر خاک راه خودم مانع شده‌ام، چون خاک بر سرم ریخته است و من حتی به اندازه یک غبار هم ارزش نداشتم.

هوش مصنوعی: دایماً عشق بر سرم سایه‌افکنده بود و هیچ‌گاه نتوانستم به عشق خود به صورت مکتوب و واضح بیانش کنم.

هوش مصنوعی: در جمعی که بودم، هیچ دوستی نبود، زیرا در آنجا جایی برای تماشا و تفرج نداشتم.

هوش مصنوعی: من هیچ‌گاه نتوانستم به هیچ گلستانی بروم، زیرا از هر گل نو، صدای فریاد و اندوهی در دل داشتم.