هوش مصنوعی: به قدری زیبا و جذاب هستی که برای من کافی است که فقط تماشای تو را کنم و مانند پرنده‌ای بر روی دیوار باغ تو باشم.

هوش مصنوعی: کافی است که من فقط از نعمت وصال تو بهره‌مند شوم، حتی اگر از دور مثل مگسی باشم که بر روی سفره‌ات نشسته است.

هوش مصنوعی: این مقام برای من کافی است که وقتی اسب تو برود، من فقط جاروب‌کشی میدان نبرد تو باشم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم تمام وجودم در خدمت تو باشد و تنها مسؤولیت من هدایت و نگهداری تو باشد.

هوش مصنوعی: اگر در محفل یوسف راهی پیدا کنم، خوشبختی‌ام این است که در آرزوی نشستن در گوشهٔ زندان تو باشم.

هوش مصنوعی: در حالی که تشنه‌ایم، سرنوشت بد به آخر کار ما می‌رسد. حتی اگر من خودم در کنار منبع حیات باشم، باز هم نمی‌توانم از این آسیب نجات یابم.

هوش مصنوعی: من مانند حیوانات وحشی هستم و در زیبایی چمن، آهنگ می‌زنم. از این رو، اگر گاهی در کنار پرنده‌ای که شعر می‌خواند حضور داشته باشم، از من عذرخواهی کن.