شمارهٔ ۲۷
پاک ساز از غیر دل ، وز خود تهی شو چون حباب
گر سبک روحی توانی خیمه زد بر روی آب
خودنمایی کی کند آن کس که واصل شد به دوست
چون نماید مه چو گردد متصل با آفتاب
کی دهد در جلوه گاه دوست عاشق راه غیر
دم مزن از عشق اگر ره میدهی بر دیده خواب
نیست بر ذرات یکسان پرتو خورشید فیض
لیک باید جوهر قابل که گردد لعل ناب
وحشی از دریای رحمت گر دهندت رشحهای
گام بر روی هوا آسان زنی همچون سحاب
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
غزل ۲۷ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1397/12/17 21:03
سید یوسف بیژنی
بیت اول فوق العادست . اوج عرفانه
1399/02/21 19:04
محمد. نظری
گام بر روی هوا آسان زنی همچون سحاب
در این قسمت شعر تشبیهی به کار رفته که بسیار زیبا است
کسی که روی هوای نفسش پا میگذارد، مثل آن است که قدرت راه رفتن در هوا را دارد ؛ مثل ابر ، پس میتواند همه جا برود، سبکبال و رها