شمارهٔ ۲۶
دلم را بود از آن پیمانگسل امید یاریها
به نومیدی کشید آخر همه امیدواریها
رقیبان را ز وصل خویش تا کی معتبر سازی
مکن جانا که هست این موجب بیاعتباریها
به اغیار از تو این گرماختلاطیها که من دیدم
عجب نبود اگر چون شمع دارم اشکباریها
به سد خواری مرا کشتی وفاداری همین باشد
نکردی هیچ تقصیر، از تو دارم شرمساریها
شب غم کشت ما را یاد باد آن روز خوش وحشی
که میکرد از طریق مهر ما را غمگساریها
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دلم را بود از آن پیمانگسل امید یاریها
به نومیدی کشید آخر همه امیدواریها
هوش مصنوعی: دل من به خاطر شکستن پیمانها و امیدهایی که داشتم به ناامیدی کشیده شد و در نهایت تمام امیدهایم از بین رفت.
رقیبان را ز وصل خویش تا کی معتبر سازی
مکن جانا که هست این موجب بیاعتباریها
هوش مصنوعی: ای محبوب، تا کی میخواهی رقبایت را به خاطر وصل و ارتباط خود با من امیدوار کنی؟ نکن این کار را، زیرا این تنها باعث بیاعتباری و بیاحترامی میشود.
به اغیار از تو این گرماختلاطیها که من دیدم
عجب نبود اگر چون شمع دارم اشکباریها
هوش مصنوعی: نمیتوانم باور کنم که این نزدیکی و صمیمیت که من از تو دیدم، چیز عجیبی باشد اگر من هم مثل شمع، اشکهایی داشته باشم.
به سد خواری مرا کشتی وفاداری همین باشد
نکردی هیچ تقصیر، از تو دارم شرمساریها
هوش مصنوعی: به خاطر وفاداری تو، من به ذلت دچار شدم و این موضوع نشاندهندهای از تقصیر تو نیست؛ من فقط به خاطر تو احساس شرم میکنم.
شب غم کشت ما را یاد باد آن روز خوش وحشی
که میکرد از طریق مهر ما را غمگساریها
هوش مصنوعی: در شب غم، ما را از یاد خیر و خوبیها میکشد. یاد آن روزهای شادی میافتیم که عشق و محبت ما باعث تسکین دلها و غمها بود.
حاشیه ها
1391/03/22 10:05
هانیه
غلط املایی در بیت چهارم:
به صد خواری...
1401/08/19 20:11
حافظ قائمی
در دیوان وحشی صد همواره به شکل سد نوشته شده است.