هوش مصنوعی: کوه‌نورد به خاطر یاد شیرین و لبِ جان، جان شیرینش را پرورش داد و جز تیشه‌ای در دستش هیچ چیز دیگر نداشت.

هوش مصنوعی: کسی که تاروپودش مانند استخوان است و ظاهری خشن دارد، به سوی او برو و ببین که چطور آتش فراق او، او را به خاکستر تبدیل کرده است.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، همه از خاک برمی‌خیزند و به خاطر بیماری‌هایی که سبب مرگ غم‌انگیز مردم شده، بر درگاه او تجمع می‌کنند.

هوش مصنوعی: دست آن جوان شنگول و زیبا بر روی خنجرش می‌چرخد، در حالی که عده‌ای به او نگاه می‌کنند و در دل آرزوی او را دارند.

هوش مصنوعی: در ذهن من همیشه تصویر زلف تو وجود دارد، حتی اگر که آن زلف به موهای نازک و کم‌پشتی تبدیل شده باشد.