هوش مصنوعی: من در رنج و درد دل خود مانده‌ام، در حالی که این درد هیچ درمانی ندارد. همچنین به خاطر رفتار بد و زود رنجی خود، دلم مانند یک کودک آسیب‌پذیر شده است.

هوش مصنوعی: دل و جان خود را به عشق گرانبهایی سپرده و هنوز در تلاش است تا از این جهان ویران، آنچه را که متعلق به خود است به دست آورد.

هوش مصنوعی: من تنها می‌توانم جانم را مانند شعله‌ای از دل خود بیرون بکشم و از این روزهای تیره و شب‌های تاریک و دردآور نجات پیدا کنم.

هوش مصنوعی: فرهاد، که از تمامی سختی‌ها گذشته و از عشق و درد بسیار رنج برده، چه ارتباطی با کسی دارد که هنوز برای او کنار گذاشتن مقام و قدرت خود کار دشواری است؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شخصی در زندگی خود با شرایط سخت و دردناک دست و پنجه نرم می‌کند، اما به هیچ وجه از آن شادابی و خوشحالی خود کم نمی‌کند. او با وجود چشیدن تلخی‌ها و دیدن دشواری‌ها، همچنان به دنبال خوشی و لذت‌های زندگی است و به دریاچه‌ای شیرین و دلپذیر نگاه نمی‌کند. در واقع، او به جای اینکه به دیگران یا نعمت‌های زندگی در جایی دیگر توجه کند، به خود و شادی‌های درونش اهمیت می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای صاحب زیبایی، با نرمی و مهربانی به من کمک کن؛ من در انتظار درگاه تو هستم و به یاری‌ات نیاز دارم.

هوش مصنوعی: سخن بی‌فایده و بی‌ارزش را در میان نیاور، زبانت را ببند و از دستاوردهای غیرقابل‌قبول خود دفاع نکن.