هوش مصنوعی: ما به عشق تو خود را نابود کردیم و از هستی خود رها شدیم و اکنون هیچ‌کاره در این جهان هستیم.

هوش مصنوعی: ما دشمنان را در حال تعقیب رازهای گرانبها دیدیم و بر گفت‌وگوی خود قفلی زدیم تا هیچ کس از آن باخبر نشود.

هوش مصنوعی: من در کنار تو بودم و تو را به وضوح دیدم، ولی اکنون که می‌روم، تصمیم دارم که پرده‌ای بر روی خودم بکشم تا دیگر به خاطر تو فکر نکنم.

هوش مصنوعی: از تو خواهش می‌کنم که یک وعده به من بدهی تا بتوانم به انتظار تو بمانم، تویی که حاکمی و زمان آمدنت هر چند که دیر یا زود باشد.

هوش مصنوعی: به خودت نگاه کن تا ببینی چطور بر من تأثیر می‌گذاری و با وجودی که نمی‌توانم خودم را کنترل کنم، مانع از کارهای ناخواسته‌ام شو اگر در عبادت و فروتنی‌ات در کنار من نگذاری.

هوش مصنوعی: ای جان و سر، برو که هدف ما خوشنودی توست، هرگز نمی‌خواهیم به تو زیان برسد و به خود سود ببریم.

هوش مصنوعی: محل شادمانی و خوشگذرانی یار کجا و این ناله‌ی زار و غم‌انگیز کجا؟ این‌جا تنها صدای غم و اندوه به گوش می‌رسد.