گنجور

شمارهٔ ۱۹

خانه پر بود از متاع صبر این دیوانه را
سوخت عشق خانه سوز اول متاع خانه را
خواه آتش گوی و خواهی قرب، معنی واحد است
قرب شمع است آنکه خاکستر کند پروانه را
هر چه گویی آخری دارد به غیر از حرف عشق
کاینهمه گفتند و آخر نیست این افسانه را
گرد ننشیند به طرف دامن آزادگان
گر براندازد فلک بنیاد این ویرانه را
می ز رطل عشق خوردن کار هر بی ظرف نیست
وحشیی باید که بر لب گیرد این پیمانه را

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

خانه پر بود از متاع صبر این دیوانه را
سوخت عشق خانه سوز اول متاع خانه را
هوش مصنوعی: این خانه پر از ذخیره‌های صبر بود، اما عشق این دیوانه، همه چیز را نابود کرد و در واقع، عشق همان چیزی است که در ابتدا این خانه را شکل داده بود.
خواه آتش گوی و خواهی قرب، معنی واحد است
قرب شمع است آنکه خاکستر کند پروانه را
هوش مصنوعی: خواهی آتش را بپرستی و خواهی به محبوب نزدیک شوی، در حقیقت هر دو یک معنی دارند. نزدیک شدن به عشق همانند نزدیک شدن پروانه به شمع است که در نهایت منجر به خاکستر شدن او می‌شود.
هر چه گویی آخری دارد به غیر از حرف عشق
کاینهمه گفتند و آخر نیست این افسانه را
هوش مصنوعی: هر چیزی که بگویی، پایانی دارد، اما در مورد عشق این‌گونه نیست. این همه صحبت‌ها و داستان‌هایی که درباره‌ی عشق گفته شده، هیچ‌وقت تمام نمی‌شوند و همیشه ادامه دارند.
گرد ننشیند به طرف دامن آزادگان
گر براندازد فلک بنیاد این ویرانه را
هوش مصنوعی: غبار و آشفتگی به دامن آزادگان نمی‌چسبد، حتی اگر سرنوشت این ویرانه را براندازد.
می ز رطل عشق خوردن کار هر بی ظرف نیست
وحشیی باید که بر لب گیرد این پیمانه را
هوش مصنوعی: نوشیدن شراب عشق کار هر کسی نیست؛ تنها افرادی که ظرفیت و لیاقت آن را دارند می‌توانند از این احساس عمیق بهره‌مند شوند.

خوانش ها

غزل ۱۹ به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1402/01/25 05:03
طاهری

معنی «رطل» در بیت پایانی به چه معناست؟