هوش مصنوعی: این شعر به شخصی اشاره دارد که از ادعای دیگری ناراحت و خشمگین است. او از این شخص می‌خواهد که اگر می‌خواهد به او آسیب بزند، دردسرش را به خاطر گناه دیگری بر دوش بکشد و نه به خاطر اظهاراتش. به نوعی، فرد می‌خواهد نشان دهد که انتقام، بر اساس دلایل حقیقی و نه ادعاهای بی‌اساس، باید گرفته شود.

هوش مصنوعی: به خاطر مقام و ارزش تو، من هیچ ارزشی ندارم؛ چقدر زندگی مرا بی‌اعتبار کرده است.

هوش مصنوعی: شوق و اشتیاق من به حدی افزایش یافته که هر بار که تو غایب می‌شوی، باید به دنبال تو بگردم و از میان صدها رهگذر عبور کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر این که تیغ تو بارها بر گردنم نشسته است، باید از تو سپاسگزار باشم؛ زیرا تو مرا از دردسرهای بسیار رها کرده‌ای.

هوش مصنوعی: من از عیب‌های دیگران چشم پوشیده‌ام و دیگر نمی‌خواهم به اشکالات مردم توجه کنم، ای عیب‌جو! این توانایی من کافی است.