وحشی بافقیشمارهٔ ۱۰
نبود طلوع از برج ما، آن ماه مهر افروز را
تغییر طالع چون کنم این اختر بد روز را
کی باشد از تو طالعم کاین بخت اختر سوخته
گرداند از تأثیر خود ، سد اختر فیروز را
دل رام دستت شد ولی بر وی میفشان آستین
ترسم که ناگه رم دهی این مرغ دست آموز را
بر جیب صبرم پنجه زد عشقی، گریبان پاره کن
افتاده کاری بس عجب دست گریبان دوز را
کم باد این فارغ دلی کو سد تمنا میکند
سد بار گردم گرد سر عشق تمناسوز را
با آنکه روز وصل او دانم که شوقم میکشد
ندهم به سد عمر ابد یک ساعت آن روز را
وحشی فراغت میکند کز دولت انبوه تو
سد خانه پر اسباب شد جان ملال اندوز را
اطلاعات
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
غزل ۱۰ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1393/01/30 06:03
ناشناس
در بیت ماقبل آخر 'ندهم به صد عمر ابد ' صحیح است
1393/01/30 06:03
ناشناس
غلط املایی در بیت دوم ' صد اختر' صحیح است
1395/10/01 18:01
علیرضا
دوست عزیز که فکر کردی صد درست است باید خدمت شما عرض کنم با کمی مطالعه ی بیشتر درک میکنید سد درست است.
1396/04/22 09:07
سمانه
بر جیب صبرم پنجه زد، عشقی گریبان پاره کن
جای علامت ویرگول باید جابجا شود تا معنی مصرع درست شود