هوش مصنوعی: باد خزانی به گل گفت چه شگفت که کلاهی که بر سر کیانی بود، اکنون به زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: از بالای درختان، با وزش نسیم خزان، برگ‌های زرین به زمین می‌افتند.

هوش مصنوعی: باد به هر سمتی می‌وزد و با خود برگ‌های درختان را به باد می‌برد و مانند موشکی در حال دویدن است.

هوش مصنوعی: برف بر روی سر درختان صنوبر نشسته، مانند دستاری بر سر یک شخص مولتانی (از منطقه‌ای در هند) است.

هوش مصنوعی: چهره آن برگ‌های زیبای پاییزی به خاطر وزش باد سرد و خزان به رنگ سرخ درآمد.

هوش مصنوعی: از یخ، آب به شکل لوحی نقره‌ای بر روی دامن می‌ریزد، مانند کودکی که مشغول یادگیری درس خود است.

هوش مصنوعی: وقتی بلبل دید که از گروهی از گل‌ها از مقام خوشبختی کم شده، ناگهان حزن و اندوه بر دلش چیره شد.

هوش مصنوعی: در انتظار برف، خود را به گونه‌ای آماده کردم که بدون او هیچ علاقه‌ای به زندگی ندارم.

هوش مصنوعی: به تغییر و تحول زمان توجه کن و آن را مانند می ارغوانی زیبا، به حرکت درآور.

هوش مصنوعی: میوه‌های تازه و کهنه را جستجو کن تا از لذت طراوت و شگفتی جوانی بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: سبکبار باش و بار سنگین را برکن، چرا که از دل برمی‌دارد بار غم و مشکلات.

هوش مصنوعی: تا می‌توانی از فرصتی که داری بهره ببر و لذت ببر، چون ممکن است این فرصت دیگر به دست نیاید.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای برای دوستانت وقت بگذار و با آنان خوش بگذران، زیرا این لحظات شاد با همراهی دوستان بهترین است.

هوش مصنوعی: شیشه‌ای که از آن نورانی و درخشان می‌شود، همانند مینا (گلابی) آسمان و ستاره سهیل یمانی است.

هوش مصنوعی: در جمع شادمانی، وقتی به شادی و لذت مشغول هستی، کار دنیا به نفع تو و به کام تو پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: چه فرحی از این بالاتر که در جشن شادی بنشینی و نوشیدنی‌ات را در برابر خود ببینی.

هوش مصنوعی: به خاطر تکرار مستی و شوق، همواره با سر و صدا و آواز، خاطرات و احساساتی را به آسمان می‌فرستم.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در جمع دوستان خوش بگذرانی، باید از نوشیدن شراب لذت ببری و بر لبخند و شادی خود ادامه دهی.

هوش مصنوعی: وقتی که مست‌ها تحت تأثیر موسیقی نوازنده قرار می‌گیرند، چشم‌هایشان مانند جام می پر از خون و شور و حال می‌شود.

هوش مصنوعی: سازنده‌ی دف، در مقابل نوازنده، با نی هم صدا و هم زبان می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که کمانچه به فریاد درآید، مانند تیری است که از دل غم دشمنی می‌آید که در جایگاه سلطنت نشسته است.

هوش مصنوعی: چه کسی از قدرت صاحب‌قرانی او می‌تواند بی‌نظیر باشد در حالی که موجودات زنده به فساد و فنا دچار می‌شوند؟

هوش مصنوعی: علی نگهبان و سرپرست سرزمین وجود است که علم و دانش، اساس و پایه‌ی جهان را برپا کرده است.

هوش مصنوعی: اگر سیاره زحل هم نتواند در درگاه قصر بلندش به خوبی حراست کند، به خاطر ویژگی‌های خوب آن قصر است که پاسبانیش شایسته است.

هوش مصنوعی: آسمان با ستاره‌ها و ماهش به شکل غلامان هندی در آمده است.

هوش مصنوعی: اگر نسیمی از لطافت او به گلخن بوزد، با مهربانی‌اش آنجا را به گلستان تبدیل می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر خشم او (باد قهر) به سمت باغ و گلستان بوزد، درخت گل به مانند آتش‌فشانی شعله‌ور خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر زاغی از آسمان بلند برود، هیچ‌گاه نمی‌تواند از زباله‌خیز پایین‌تر به جایی بالا و عالی‌تر برود.

هوش مصنوعی: کجا می‌توان با پرنده‌ای مانند همای سرشناس دربار، ادعای هم‌نشینی و برابری کرد؟

هوش مصنوعی: خسرو، با سپاه خود بر روی سر گردنکشان سایه‌افکن می‌شود و مانند سایبانی برای مهر (آفتاب) عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر زاغی بر بام قصر او بنشیند، می‌تواند با سیاره زحل، که تجسمی از عظمت و دوری است، ادعای هم‌تایی کند.

هوش مصنوعی: جالب نیست که از جایگاه بلند و والا او، کهکشان وظیفه حفاظتی‌اش را به عهده داشته باشد.

هوش مصنوعی: تو آن فرد با ارزش و با عظمت هستی که هیچ چیز دیگری به پای ارزش و greatness تو نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: اسب سریع تو، مراحل را به راحتی پشت سر می‌گذارد و با قامت بلندش، هم‌ردیف و هم‌پایه‌ی آسمان می‌شود.

هوش مصنوعی: در زمانی که میدان جنگ مانند آسمان روشن و پر از شگفتی است و دشمنان در حال ریزش خون هستند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که نشان پیروزی است، بال‌هایش را بر سر تو خواهد گستراند و بر روی زمین، خون و پیروزی را پخش خواهد کرد.

هوش مصنوعی: کلاغ از شادی و خوشحالی به عقاب می‌گوید: ای بی‌خبر، بلند شو و خبر خوش را بشنوی.

هوش مصنوعی: روزی فرا خواهد رسید که از قدرت و توانایی‌اش، هم تو و هم من به برکت و پاداشی ماندگار خواهیم رسید.

هوش مصنوعی: در این دشت، اگر شبانی بخواهد، تحت فشار و ظلم حوادث، می‌تواند به شکلی آنها را کنترل کند.

هوش مصنوعی: شیری که از آسمان به زمین آمده است، به خاطر مقامی که دارد، خود را همچون سگی درآورده و مراقب است.

هوش مصنوعی: اگر چرخ گردون به عدالت از عشق و صفا و خلوص نچرخد و به روش پادشاهی همچون نوشیروان حرکت نکند، هرگز روال زندگی به سامان نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: اگر از اشتیاق تأثیرگذار او برای حکمرانی باخبر باشی، می‌بینی که چطور به روش‌های مختلف در هر جایی نفوذ می‌کند و تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: با شمشیر براق خود به میدان جنگ برو و بر دشمن حمله کن.

هوش مصنوعی: از خانه این دنیا بار خود را بر روی الاغ بگذار و به سمت مقصد آن جهان حرکت کن.

هوش مصنوعی: خون آن‌ها مثل نشانی باقی مانده، مانند آتش که پس از یک کاروان در خانه به جا می‌ماند.

هوش مصنوعی: آیا تو مانند ستاره ثریا هستی یا به خاطر غروب خورشید، شبیه به گلی که لب‌هایی رنگین از شراب قرمز دارد؟

هوش مصنوعی: او به شدت ضربه‌ای به او زد که آن را بر رویش نشانه‌ای از خود باقی گذاشت.

هوش مصنوعی: اگر زمین به زیر پای اسب تو نرود، در دستت چیزی جز عدم و بی‌ارزشی نخواهد بود. مانند غباری که نشانی از خود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر چرخ زمان بر سر حکومت تو بچرخد، چه فرقی می‌کند که پارچه‌ای از آنجا پاره کنی؟

هوش مصنوعی: شخصی از افراد بی‌ارزش و ناتوان در این دوره زمانی، به شدت ناله می‌کند و از وضعیت بد زندگی در آخرالزمان شکایت دارد.

هوش مصنوعی: برخی افراد با لباس و ظاهر خاص خود سعی دارند مردم را تحت تأثیر قرار دهند و به آنها القا کنند که از آنها بالاتر هستند. اما در واقع، این ظاهر و شیوه‌ی زندگی آنها نمی‌تواند پایدار باشد و تنها به‌دلیل ظواهر، نمی‌توان به آنها اعتماد کرد.

هوش مصنوعی: چند خر به سمت سرزمین‌های رنگین می‌روند، و چند نفر هم به آسیب زدن به دیگران تمایل دارند.

هوش مصنوعی: همه دارای اسب و الاغ هستند، اما به خاطر ناتوانی خود، نمی‌توانند به خوبی آن‌ها را پرورش دهند.

هوش مصنوعی: هرچند که پیوند و اتحاد میان انسان‌ها باید محکم باشد، اگر لازم باشد باید آن‌ها را با دقت و توجه مدیریت کرد و با هوشیاری به درستی رفتار کرد تا بتوانی به خواسته‌های خود دست یابی.

هوش مصنوعی: سپس شترها را در صحرا به سمت هر یک می‌فرستی تا وظیفه‌دار آنها باشند.

هوش مصنوعی: خوب است که توصیف صوفی در نظر خردمندان به مانند موسیقی دلنواز و زیبا باشد.

هوش مصنوعی: وقتی شب به خانه برمی‌گردند، هر کدام از آنها به طور مخفیانه از نوکر می‌پرسند.

هوش مصنوعی: دیروز وقتی از آن محل عبور کردم، کسی درباره حال و هوای صوفی‌ام چیزی نمی‌گفت.

هوش مصنوعی: به دنبال آنها، غلامانی هستند که در شب مانند سایه‌ها بر زمین می‌افتند، به خاطر ناتوانی‌شان.

هوش مصنوعی: مثل وحشی‌ها در دشت بی‌صدا زندگی کن و از درد بی‌سرپرستی و بی‌خانمانی ناله نکن.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در جایی که حالا حضور داریم، با وجود تنگناها و مشقتها، درون آن جا ارزش‌های بسیار قیمتی نهفته است، که تنها باید به آن توجه کرد و از آن بهره گرفت. به همین ترتیب، در زندگی گاهی باید به درون مسائل نگاه کنیم تا از زیبایی‌ها و ثروت‌های واقعی آن‌ها آگاه شویم.

هوش مصنوعی: غم مخور اگر در زندگی‌ات مشکلاتی هست، چون تو قدرت و استعدادی داری که می‌توانی با آن بر موانع غلبه کنی و پیش بروی.

هوش مصنوعی: من کلام خود را با دعا پایان می‌بخشید، چرا که قلمم از هماهنگی و ارتباط بهتر بیرون می‌جهد.

هوش مصنوعی: اینجا به ستاره پنهان و جدیدی اشاره شده که با ورودش، می‌تواند نور خورشید را تحت تأثیر قرار دهد و او را به چالش بکشد. این به معنای ظهور یک نیروی تازه و قوی است که می‌تواند تحولی بزرگ در این مکان قدیمی ایجاد کند.

هوش مصنوعی: خوشی و لذت مانند یک چوگان به تو هدیه می‌شود، در حالی که تو با آرامش و اطاعت در میدان زندگی از آن بهره‌مند می‌شوی.