هوش مصنوعی: ای آب، این نوجوان شاداب و با وقار به خاطر دیدن تو، دل من پر از شوق و محبت شده است.

هوش مصنوعی: ای سرو، تو از آب چشمانم جوانه زده‌ای، روی تو همچون واژه‌ای پاک و با صفا است.

هوش مصنوعی: چون دانه‌های زرشک مانند الماس درخشانند و آتش عشق را در دل پنهان کرده‌اند.

هوش مصنوعی: ماهی که به خاطر غم تو دچار آتش شده است، مانند شمعی است که در سرش روشنایی دارد.

هوش مصنوعی: دود ناشی از آب گل‌آلود تو مانند شمعی که خاموش شده است، باعث پژمردگی و افسردگی می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی دل تو از کینه‌های من پاک است، چرا چهره‌ات این‌قدر درخشان و روشن است؟

هوش مصنوعی: در برابر تو، دلِ ناراحت من مانند یک شیشه است که می‌خواهد ببیند چه چیزهایی بر روی سنگ خواهد افتاد و آسیب می‌بیند.