هوش مصنوعی: من از جنس حقیقی و خالص هستم، زیرا هنگامی که با فروشندگان و متخصصان وارد معامله می‌شوم، خود را نشان می‌دهم.

هوش مصنوعی: داغ دل مانند خرمنی آتش گرفته است که اطرافش را فرا گرفته و حالتی همانند پولی نقد بر روی یک سفره دارد.

هوش مصنوعی: زخم‌هایی که بر من خورده، نشانه‌ای از سختی‌ها و تردیدهایی است که از بی‌وفایی معشوق به من رسیده.

هوش مصنوعی: دل صبر کرده است، هرچند که پوشش من برملا شده و مثل پولی که خالص نیست، آشکار شده‌ام.

هوش مصنوعی: دل در عشق خسته و نزار شده و طبیعت شخص به خاطر این ضعف و خستگی، هماهنگ شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که آدم چاق و پری می‌شود، مانند سکه‌ی طلا در چشم دیگران به نظر می‌آید؛ اما در واقع، لاغری و ضعف او نشان‌دهنده‌ی حقیقت است.

هوش مصنوعی: از سمت او به خاطر چاقی‌اش، استخوان‌های کناری‌اش آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: خورشید که قصه‌ی دوری من را بیان کرد، روزهایم را مانند ورق یک کتاب ورق زد.

هوش مصنوعی: از کارهای ناپسند، روزگار تاریک و gloomy می‌شود، مثل اینکه وقتی به شمردن طلا بپردازی، دستت به خاطر کثیفی‌ها آلوده می‌شود.

هوش مصنوعی: از شب تا روز به طور مداوم، به اندازه‌ی صد نیمه، به زندگی‌ام شکل داده‌ام، چنان که مانند خط نازکی از سیم برمی‌آید.

هوش مصنوعی: ای روح بزرگ که به خاطر چه چیزی تلاش و رنج می‌کشی، در عوض چرا سکوت کرده‌ای و حرفی نمی‌زنی؟

هوش مصنوعی: با افرادی که ظلم و ستم می‌کنند، همیشه در حال بحث و گفتگو هستی؛ مانند یک ترازوی حساس که هر چیزی را به دقت اندازه می‌گیرد.