هوش مصنوعی: در دکان بافندگان پارچه‌های رنگین، پسری خوش‌صورت و شیرین‌زبان را می‌بینی که مانند جان هر انسانی شیرین و دل‌چسب است.

هوش مصنوعی: مانند بهار که در زمان بازی خود، مشغول به شکوفایی گل‌ها و ایجاد برگ‌ها و شاخه‌هاست.

هوش مصنوعی: وقتی بهار می‌رسد، مانند ابری که به باغ می‌آید، معمار و سازنده گلستان را دچار تغییر می‌کند و زیبایی‌ها را دگرگون می‌سازد.

هوش مصنوعی: زمانی که طبیعت او ایده‌ای نو به ذهنش می‌آورد، تمام جلوه‌ها و رنگ‌ها به شکل جدیدی نمایان می‌شوند.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ای از باغ، صدای فریاد بلبل و عطر گل را می‌شنوی.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که روح مانی در بدن او پنهان است و از دید دیگران دور مانده است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که زیبا و پاک باشد، در آن پر شده است و به اشکال مختلف در می‌آید.