بخش ۲۷ - صفت شعربافان
با تار نظاره، رشته ی جان
افتاده بدست شعربافان
دایم باشد دلم دران کو
سرگشته دران به رنگ ماکو
دل را گردید آشیانه
تا رفت به شعرباف خانه
در بار، قماش های تابان
چون قوس و قزح کشیده الوان
مشغول به کار گشته اطفال
مانند پری که واکند بال
موزونی های قد طفلان
چون مصرع های شوخ دیوان
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
با تار نظاره، رشته ی جان
افتاده بدست شعربافان
هوش مصنوعی: عشق و زیبایی همچون رشتهای است که با دقت در دست هنرمندان و شاعران قرار دارد و آنها با توانایی خود به تصویر کشیده و بیان میکنند.
دایم باشد دلم دران کو
سرگشته دران به رنگ ماکو
هوش مصنوعی: دل من همیشه در حال سرگشتگی است، در جایی که رنگ و حال و هوای ما را میبیند.
دل را گردید آشیانه
تا رفت به شعرباف خانه
هوش مصنوعی: دل مانند یک آشیانه شده است و به دنبال آرامش میگردد، تا به جایی که شعر و ادبیات در آن جاری است برود.
در بار، قماش های تابان
چون قوس و قزح کشیده الوان
هوش مصنوعی: در بار، پارچههای درخشان و رنگارنگ مانند رنگینکمان به پهنای خود آمدهاند.
مشغول به کار گشته اطفال
مانند پری که واکند بال
هوش مصنوعی: کودکان مشغول بازی و فعالیت هستند، مانند پری که بال هایش را باز کند.
موزونی های قد طفلان
چون مصرع های شوخ دیوان
هوش مصنوعی: قد و قامت کودکان به اندازهٔ مصرعهای پرنشاط و شاداب شعرهاست.